MEHMED ( Derviş ) – Onyedinci Yüzyıl sonu ile Onsekizinci Yüzyıl başlarında Yenikapu Mevlevîhânesi dervişlerinden ilâhî cezbe sâhibi bir delikanlı,kışın kar ve buz üstünde bile yalın ayakla dolaşırdı ,mevlevîhânedeki vazifesi,fenersiz misâfirlere,gece evlerine dönerlerken meş'alkeşlik,fenercilik yapmak idi (B.: Fener Çekmek,cild 10,sayfa 5632); o devrin ünlü halvetî şeyhlerinden Mehmed Nazmi Efendi (B.: Nazmi Efendi,Mehmed) “Hediyetül İhvan” isimli hâtıralarında ,bir gece kale duvarları dışındaki mevlevîhâneden Şehremininde Baruthâne Caddesindeki tekkesine dönerken bu derviş Deli Mehmedin kendisine meş'alkeşlik yapdığını anlatıyor :kar fırnıtası olan bir gece imiş,,henüz sakal salmış genc derviş sokağa çıplak ayakla çıkmış,ve eline de bir fener yerine şamdan almış,elini bile siperlemediği halde durmadan kar savuran müdhiş rüzgâr şamdanın mumunu söndürememiş.