İstanbul Kasîdesi – Birinci Meşrutiyetin büyük şöhretlerinden,Adanada vâlilikle sürgünde bulunurken ölen Kandillili Ziya Paşanın çocuk sayılabilecek genclik devrinde yazdığı bir kasîdedir : Stanbul şehri reşk endâzı heft iklîmi devrandır İki bahre iki iklîme zîrâ pertev efşandır Tamâmı Isfahan olmaz Stanbul şehrinin nısfı Eğerçe cümlei nısfı cihan vasfı Sfâhandır Ne şehri dilküşâ kim şeklini tasvir iden hâtır Ne rütbe mübtelâyi hüzn endûh olsa şâdândır Ya bir şûhi dilârâdır kim her lâhza temâşâsı Hayât efzâyi cânı âşıkı sûrîde sâmandır Değildir cedveli deryâ cârî olan Boğazlardan O şûhi görmeğe guuyâ ki deryâlar şitâbandır Değil cedvel ya bir tavki zümrüd fâmı dildûdur Ki ol şûhi cohânın gerdeninde mevce rîzandır Değil cedvel ya bir mir'âtı sîmâbı mutalsamdır Safâsından ana her kim nazar eylese hayrandır Ne cedveldir ne mir'âtı mutalsamdır hakikatde Bu hâsiyyet bu câyi dilnişîne lütfi Yezdandır Havâsı ruh bahşâ hâki reşki ravzai ridvandır Şerâbı âbi hayvan dilberi gaayetle fettandır Füsûli erbaa arzında tertîb üzre cârîdir Husûsiyle bahârı matlai mahsûsa şâyandır Bahâr irdikde âlem başka sûretde nümâyandır Yeşillenmiş çemen güller açılmış gonce handandır Vezân oldukca canlar bahş ider câne nesîmi subhu Eğerçe sünbülün bundan biraz hâli perîşandır Çekerler gizli gizli...

İstanbul Kasîdesi – Birinci Meşrutiyetin büyük şöhretlerinden,Adanada vâlilikle sürgünde bulunurken ölen Kandillili Ziya Paşanın çocuk sayılabilecek genclik devrinde yazdığı bir kasîdedir : Stanbul şehri reşk endâzı heft iklîmi devrandır İki bahre iki iklîme zîrâ pertev efşandır Tamâmı Isfahan olmaz Stanbul şehrinin nısfı Eğerçe cümlei nısfı cihan vasfı Sfâhandır Ne şehri dilküşâ kim şeklini tasvir iden hâtır Ne rütbe mübtelâyi hüzn endûh olsa şâdândır Ya bir şûhi dilârâdır kim her lâhza temâşâsı Hayât efzâyi cânı âşıkı sûrîde sâmandır Değildir cedveli deryâ cârî olan Boğazlardan O şûhi görmeğe guuyâ ki deryâlar şitâbandır Değil cedvel ya bir tavki zümrüd fâmı dildûdur Ki ol şûhi cohânın gerdeninde mevce rîzandır Değil cedvel ya bir mir'âtı sîmâbı mutalsamdır Safâsından ana her kim nazar eylese hayrandır Ne cedveldir ne mir'âtı mutalsamdır hakikatde Bu hâsiyyet bu câyi dilnişîne lütfi Yezdandır Havâsı ruh bahşâ hâki reşki ravzai ridvandır Şerâbı âbi hayvan dilberi gaayetle fettandır Füsûli erbaa arzında tertîb üzre cârîdir Husûsiyle bahârı matlai mahsûsa şâyandır Bahâr irdikde âlem başka sûretde nümâyandır Yeşillenmiş çemen güller açılmış gonce handandır Vezân oldukca canlar bahş ider câne nesîmi subhu Eğerçe sünbülün bundan biraz hâli perîşandır Çekerler gizli gizli âhlar uşşâkı âvâre Gezerler dilrübâlar el ele bir özge seyrandır Nola bilmezse sâfi (Sâfi) devri sahbâde ne âlem var Bu âlem başka âlemdir bu devran başka devrandır İki cânibde rengîn kâhlar kâşâneler yer yer İki sâhil serâpâ bâğ ü bostan ü gülistandır Hele şevketsârâyı dilkeş ü kasri hümâyunlar Ki anden her biri reşki kusûri Bâğı Ridvandır Husûsiyle o nev devlersârâyı pâdişâhî kim Beşiktaş sâhilinde berki sürûr ismi Çırâgandır Derûninde saadet mekremet iclâl hizmetkâr Kapusunda fütûhü nusreti ikbal derbandır Revâ olmaz eger teşbih edilse beyti mâmûra Bunun hüsnü ayan zîrâ onun âsârı pinhandır Bu resmi tarh iden mîmar tab'ı pâdişâhîdie Bu mânâca ana sun'i beşerdir dinse bühtandır Şehinşâhi cihan Abdülâzizi ma'delet fermâ Ki asrı gıbta bahşi Fârûk ü Süleymandır Acemilikler ve taklidler aydın olarak görülen görülen kasîdenin,Çırâgan Sâhilsarayının inşâsı münâsebetiyle Sultan Abdülazize yazıldığı anlaşılmaktadır. On dördüncü Beyitde “Sâfi” kelimesi de mahlas yerine kullanılmışdır sanıyoruz.