İHSAN (Çığırtmacı) – 1890 yıllarında 18-19 yaşlarında Aksarayın namlı kopuklarından bir delikanlı ;çok güzel çığırtma çalardı (B.:Çığırtma,cild 7,sayfa 3894); hem sesi hem de kendisi çok güzeldi,fakat uygunsuz güruhuna ayak uydurmuş,her akşam meyhâne meyhâne dolaştırılırçığırtma çalar,şarkılar tüeküler,gazeller okur,kör kütük sarhoş olur,yahud sarhoş edilir,ondan sonra da ne yapdığını bilmez,yan bakana çatar,bulutdan nem kapar,ve muhakkak karakolu boylardı.Devrin günlük gazetelerinde adından sık sık bahsedilirdi.Hafiyelerden nefret ederdi, bir gün onlardan birini Sirkecide emsalsiz pervasızlıkla öylesine rezil etmiş ki hakkında verilen bir jurnal üzerine “İstanbulda kalması câiz olmayan ahlâksız bir belâlı genc” olarak sürgüne gönderilmesine karar verilmiş,İhsan da Yenikapu Mevlevihânesine sığınmış,meşrutiyetin ilânına kadar dergâhdan dışarı çıkmamış,kirli mâzisine bir sünger çekerek tövbekâr olmuşdu. Vâsıf HİÇ