İZMARO – Geçen asır sonlarında Eğrikapuda güzel bir rum kızı ;el yazması divânı bu ansiklopedinin aziz dostu merhum Hamamizâde İhsan Beyde bulunan Tırabzonlu şâir Nebil Bey gencliğinde bu güzel kıza âşık olmuş,araya gönül habercisi olarak bakkalın çırağı Bodos'u koymuş,kaşı gözü yerinde ve eli ayağı düzgün bir oğlan olan Bodos ise güzel İzmaro ile oynaşmış ve kızın aklını çelmiş.Nebil Bey kıza hitâben yazdığı bir manzumede şöyle şikâyet ediyor : Bodosa verme bu rütbe yüz aman İzmaro Milletindir iş olur sonra yaman İzmaro Boşboğazlıkdır onun hilkati bî şermü hayâ Seni hep halka eder bir bir ayan İzmaro Gerçi bir mertebede ben Bodosa muhtâcım Çünki ol etti beni sana beyan İzmaro Bodosu vâsıta ettimdi bu işde ammâ Seni igfâl ediyor rûzi şeban İzmaro Ey gülgoncei Meryem ki seninçün her dem Bülbül âsâ iderim âhü figün İzmaro Sana ben dil vireli yandı tutuşdu sabrım Hâlime bir kerecik bak da inan İzmaro Söyle lâyık mı a nahli emel emeli bâğı vefâ Bodos olsun mu sana hâristan İzmaro Bostanın adı Hançerli deyû şöhretli Semtimizdir yürü gel servi revam İzmaro Neyleyim etti beni sen gibi hunhâra esir Girmiyor guuşine hiç nâlei can İzmaro Aradan çıksın o menhuz Bodosun nâmı yeter Boğacak yoksa beni bir hafakan İzmaro