ZİHNİ ( Bahriyeli ) –Aşağıdaki satırları Üsküdarlı halk şâiri Vâsıf Hocanın notlarından alıyoruz :“ 1318 (1900-1901) de Bahriyeli Zihni’yi ilkdefa İkinci Sultan Abdülhamidin yirmibeşinci cülus yılı şenliklerinde Çeşmemeydanındaki meşhur tulumbacı kahvehânesinde görmüşdüm ,ondokuz yirmi yaşlarında esmerin dilberi bir delikanlı idi.Bahriyeli forması ile ayrıca alımı çalımı vardı ki görenler maşallah derdi.Maniciliğe heves etmiş,benim kendisini gördüğüm gün de,usta manicilerden ve namlı tulumbacılardan Zeytinburunlu Benli Mehmedin karşısına çıkma cesâretini göstermişdi,ve üçüncü ayakda kendisini toparlayamayıp mat olmuşdu.Çığırtkanın ilk ayağına heveskâr Zihni atıldı : Çığırtgan – Adam aman zih ni mi Zihni – Felek harab türab etti karışdırdı zihnimi Mehmed – Hak gönderdi mat edeyim Bahriyeli Zihnimi “ İkinci ayakda yine önce Zihni atıldı : Çığırtgan – Adam aman ye di beni Zihni – Yedi belâdan nişandır herifin yedi beni Mehmed – Kendi kara kaşgöz kara vahşî nigâh yedi beni “ Üçüncü ayakda Zihni toparlanamadı,Mehmed sani beyitini tek başına tamamladı ve Zihni mat etti : Çığırtgan – Adam aman i çe eim Mehmed – Affet beni bahriyelim dime kanın içerim Zehir varsa dilimdedir tertemizdir içerim “ Bahriyeli Zihni,güzelliği kadar merdi meydan olduğunu da isbat etti,Ustamın ağa bey diyerek me...

ZİHNİ ( Bahriyeli ) –Aşağıdaki satırları Üsküdarlı halk şâiri Vâsıf Hocanın notlarından alıyoruz :“ 1318 (1900-1901) de Bahriyeli Zihni’yi ilkdefa İkinci Sultan Abdülhamidin yirmibeşinci cülus yılı şenliklerinde Çeşmemeydanındaki meşhur tulumbacı kahvehânesinde görmüşdüm ,ondokuz yirmi yaşlarında esmerin dilberi bir delikanlı idi.Bahriyeli forması ile ayrıca alımı çalımı vardı ki görenler maşallah derdi.Maniciliğe heves etmiş,benim kendisini gördüğüm gün de,usta manicilerden ve namlı tulumbacılardan Zeytinburunlu Benli Mehmedin karşısına çıkma cesâretini göstermişdi,ve üçüncü ayakda kendisini toparlayamayıp mat olmuşdu.Çığırtkanın ilk ayağına heveskâr Zihni atıldı : Çığırtgan – Adam aman zih ni mi Zihni – Felek harab türab etti karışdırdı zihnimi Mehmed – Hak gönderdi mat edeyim Bahriyeli Zihnimi “ İkinci ayakda yine önce Zihni atıldı : Çığırtgan – Adam aman ye di beni Zihni – Yedi belâdan nişandır herifin yedi beni Mehmed – Kendi kara kaşgöz kara vahşî nigâh yedi beni “ Üçüncü ayakda Zihni toparlanamadı,Mehmed sani beyitini tek başına tamamladı ve Zihni mat etti : Çığırtgan – Adam aman i çe eim Mehmed – Affet beni bahriyelim dime kanın içerim Zehir varsa dilimdedir tertemizdir içerim “ Bahriyeli Zihni,güzelliği kadar merdi meydan olduğunu da isbat etti,Ustamın ağa bey diyerek mehmedin elini öptü ve herkesin takdirini kazandı. “ Yosma hanımın adını tesbit edemedim,anası yerinde bir zengin ve dul yosma güzel bahriyeliyi oynaş olarak tutmuşdu ;o zaman yarı hiciv yollu şu yâveyi karalamışdım : Bahriyeli çapkın Kara Zihniyi Hanım annesi bak geçirmiş ele Adım başına bir mecidiyeyi Duyunca durur mu bıçkınlar hele Çıplak ayaklarla geçmiş oturmuş Şanlı formasıyla evrengi dile Hanım annesi de ermiş murada Düşmeden yar ile agyarda dile