İBRAHİM (Mevlevi Derviş) – Geçen asır sonlarında,1895 ile 1900 arasında Bahariye Mevlevihânesi dervişlerinden bir genc ;Karyağdı Tekkesinin bektaşi canlarından kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimin yakın arkadaşı olmuş,ve cemal âşıkı adaşı tarafından şu manzume ile övülmüşdür : Pâyine yüz süreyim didim mevlevî gence Fikri muhâle düşme didi inceden ince Didim güzel efendim serkeşlik isyan neden Didi isyan değildir naz dirler buna bence Didim ne hoş açmışdır tennûrei beyzânız Didi Hazreti Pîrin zevkince meşrebince Dedim güzel dervişim ya kâkülün işmarı Didi anlaşılmaz pek konuşur kuş dilince Didim külâhın düşmüş sağ kaşının üstüne Didi cevab ne lâzım hüsne revnak verince Didim kul olsam sana öpüp dâmeni pâkin Didi vallah lâ dimem ayak mühürleyince Didim pek dilkeş senin pâ bürehne reftârın Didi hem de üstelik nakşı kalır derince Didim ki aceb neden güm güm topuk vurursun Didi nümâyiş gerek Erzurumlu gelince Didim ismi şerîfin nedir aceb dervişim Şaşırdım kaldım o an İbrahimdir diyince Âşıkda edeb şefkat mâşukda iffet gerek Böyle bir dürri yektâ şaha kanad gerince Muhibbi mevlevîyiz cemâl âşıkıyız biz Sıdk ile sebat gerek râhi aşka girince