İSMAİL MÜFİD EFENDİ – On Sekizinci Yüzyılda yaşamış ünlü bir hattat ve din bilgini ;1132 (1719-1720) de İstanbulda doğdu,Davudpaşa semtinde oturur Ali adında bir attarın oğludur,sağlam bir medrese tahsili gördü,çağının büyük hattatlarından Eğrikapulu Mehmed Rasim Efendiden sülüs ve nesih yazı öğrendi.Cami derslerine devam ederek islâmî ilimlerde geniş bilgi sahibi oldu.Uzunca bir süre Hekimoğlu Alipaşa Kütübhânesinde hâfızı kütüblük yapdı,nâdir ve nefis eserler görüp okumak fırsatını buldu.Eyyubsultan civarındaki tekkesinde münzeviyâye yaşayan ve irşad ile meşgul olan Nakşibendi şeyhlerinden Nidâî Abdullah Efendiye intisab ederek derviş oldu.1172 de müderris oldu (1758-1759) müderris,1201 de (1786-1787) Üsküdar ve 1211 de (1796-1797) Edirne Kadısı oldu,ilim ve fazileti pâdişahın kulağına kadar giderek kendisine Mekke Kadılığı pâyesi verildi,1217 şevvalinde (ocak 1803) yaşı seksenin üstünde vefat etti,Davudpaşa Camii haziresinde defnedildi. Vücud yapısı çelimsiz,kısa boylu bir zât idi,hiç evlenmemiş,bir asra yaklaşan okuma ile,yazma ile,genclere dersler vererek geçirmişdi.İslâmı konularda tercemeler yapmış,en muteber eserlere kiymetli şerhler,hâşiyeler yazmışdır.Kışın Davudpaşadaki evinde,yazın Anadoluhisarındaki yalısında otururdu.Arada şiir ile de meşgul muşdu.Şiir diline örnek ...

İSMAİL MÜFİD EFENDİ – On Sekizinci Yüzyılda yaşamış ünlü bir hattat ve din bilgini ;1132 (1719-1720) de İstanbulda doğdu,Davudpaşa semtinde oturur Ali adında bir attarın oğludur,sağlam bir medrese tahsili gördü,çağının büyük hattatlarından Eğrikapulu Mehmed Rasim Efendiden sülüs ve nesih yazı öğrendi.Cami derslerine devam ederek islâmî ilimlerde geniş bilgi sahibi oldu.Uzunca bir süre Hekimoğlu Alipaşa Kütübhânesinde hâfızı kütüblük yapdı,nâdir ve nefis eserler görüp okumak fırsatını buldu.Eyyubsultan civarındaki tekkesinde münzeviyâye yaşayan ve irşad ile meşgul olan Nakşibendi şeyhlerinden Nidâî Abdullah Efendiye intisab ederek derviş oldu.1172 de müderris oldu (1758-1759) müderris,1201 de (1786-1787) Üsküdar ve 1211 de (1796-1797) Edirne Kadısı oldu,ilim ve fazileti pâdişahın kulağına kadar giderek kendisine Mekke Kadılığı pâyesi verildi,1217 şevvalinde (ocak 1803) yaşı seksenin üstünde vefat etti,Davudpaşa Camii haziresinde defnedildi. Vücud yapısı çelimsiz,kısa boylu bir zât idi,hiç evlenmemiş,bir asra yaklaşan okuma ile,yazma ile,genclere dersler vererek geçirmişdi.İslâmı konularda tercemeler yapmış,en muteber eserlere kiymetli şerhler,hâşiyeler yazmışdır.Kışın Davudpaşadaki evinde,yazın Anadoluhisarındaki yalısında otururdu.Arada şiir ile de meşgul muşdu.Şiir diline örnek olarak genclere nasihat yollu yazılmış bir kıt'asını alıyoruz : Maksadın kâr ile ey dil bu ticâretgehde Zâhir ve bâtınını eyle dü pâyi pergâr Zâhirin dâirei halkde olsun dâim Merkezi Hakda virüb bâtınına istikrâr Bibl.: Müstakimzâde,Tuhfei Hattâtin ;Cevdet Tarihi,VII.