İSMAİL AĞA (Şekerci) – İkinci Sultan Abdülhamid devri sonlarında Köprüde,sekiz on basamak ahşab merdivenle köprü üstünden Kadıköyü ve Adalar iskelesine inildiğine göre,yanyana iki dükkândan birinde şekercilik yapardı,yanındaki dükkân da meşhur kitabcı Nasrullahın idi.İsmail Ağa sâdece şekercilik de yapmaz,asıl büyük kazancını emânetcilik,mektub alıp vermek suretiyle muhabbet dellâllığı ile ile sağlardı,o işi çoğu zaman da ağız haberi ulaşdırarak yapardı.Sır küpü gibi,bildikleri sırlar kendisinde kalırdı,kibar hanımlar ayaktakımından oynaşlarına,şorolo gencler tutkunlarına onunla haber yollarlardı. Safranboluluydu,1900-L905 arasında 55-60 yaşlarında idi,çipil gözlü,okuma yazma bilmez,sıska,sarı benizli bir adamdı ;fesine yemeni sarar,salta ve şalvar giyer,beline de esnaf peştemalı sarardı.Bir de kirli kukla,gözleri velfecri okur Süleyman adında bir çırağı vardı,19-20 yaşlarında,uzun boyly,esmerin güzeli,güzelin çapkını zeberdest bir oğlandı,ustası ile birlikde Galatada Yağkapanı İskelesinde bir bekâr odasında barınırlardı. Şekerci İsmail Ağa 1905 etrafında öldü,dükkânını çırağı Süleymana bırakdı,Meşrutiyetin ilânında da zeberdest genci “İstanbulda kalması câiz olmayan muzir kişi” tahmeti ile memleketi olan Tikad'a sürdüler. Sermed Muhtar ALUS