İSMAİL (Oduncu) – İkinci Abdülhamid devri sonlarında namlı palavracı kabadayılardan ; herkesle hoş geçinir,hangi konudan sohbet açılsa mutlaka muhayyel bir vak'asını anlatır,ömründe tulumbacılık yapmadığını harkes bildiği halde toy delikanlıların yanında namlı tulumbacılardan geçinir,meyhâne kavgaları anlatır,umumhâne ve hamam kapatmadan bahseder,falanın elinden Gacayı,filanın elinden şoroloyu nasıl aldığını her seferinde başka türlü anlatırdı. Ahmed Rasim “Muharrir bu ya ” isimli eserinde yazıyor :“ Eski palavracılardan bir Oduncu İsmail vardı,bîçâreyi bir gece bir sokakda sıkıştırmışlar,güzelce ıslatmışlar,kafa yarık,göz çürük,dudaklar patlak.Döğenlerden birine sordum,dedi idi ki :- Vallahi bilmiyorum..Paşa döğün dedi,döğdük..”.Ünlü yazarın “Paşa” dediği devrin meşhur hafiyesi Fehim Paşadır (B.: Fehim Paşa,cild 10,sayfa 5603).