İSMAİL (Berber) – 1885 ile 1890 arasında Aksarayda Cerrahpaşa Caddesinde “Oğlanlar Tekkesi” yahud “Oğlan Şeyh Tekkesi” adı ile meşhur kaadirî dergâhının yanındaki berber dükkânında çalışır bir genc kalfa ;haftada bir gün dergâha gider,o yıllar arasında postnişin olan Şeyh Hüsnü Efendi ile dervişlerini pîr aşkına tıraş ederdi;kendisi de Hüsnü Efendinin müridlerindendi,âyin günü olan pazar günlerinde bir beyaz entâri giyerek zikir halkasına girerdi.Erzurumlu Âşık İbrahim tarafından şöyle övülmüşdür (B.: İsmail Mâşûkî) : Girdim halkai zikre mestâneler serveri Gördüm yâri yanımda ol mâhi münevveri Dökmüş cebîni pâke gaayet ile şûhâne Ol mergûle mergûle kap kara kâkülleri Yakışmışdır yakışmış ol kadi şimşâdına İnce belde al kuşak bem beyaz bir anteri Pâ bürehne şâhımın başındaki al fesde Kâkülleri misâli perişandır çenberi Kimdir aceb kimdir bu yârim didiğim âfet Bilsün cümle yârânım İsmâilim berberi Bibl.: Âşık Râzi,defter.