NİHÂLÎ ( Bursalı ) – Onaltıncı asır şâirlerinden,asıl adı Câfer'dir.Doğum tarihi bilinmiyor,medreseden yetişdir ,İstanbulda yerleşmiş,şâir olarak şöhret buldukdan sonra Yavuz Sultan Selmin nedim ve müsâhibleri arasına alınmışdır.Kastamonulu Lâtifî :“Şiirleri halk arasında çok yaygındır” diyor,aşağıya en meşhur bir gazelini alıyoruz : Hammâma girdi gördüm o nâzik beden Güzel, Şu şöyle diyecek yeri yok,cümleten güzel . Soyunda gonca gibi çıkub sebzi câmeden , Bir sûsenî fûte ile o gül pirehen güzel . Meh külçesine fûtesi ebri hicâb idi , Ol gün yunarken âçıla düşdü iken güzel . Kimisi sâidin kimi sâkın güzel didi , Ben bildiğim o bir perîdir cümleden güzel. Şu beyiti de çok meşhurdur : Sâdeyağın istedim ben bir güzel bakkaldan Yağ acı dediği bana tatlı gelidi baldan. Galata kadısı iken emekliliğini istemiş,son yıllarında inzivâya çekilmiş ve hayli yaşlı olarak İstanbulda vefat etmişdi.Ölüm tarihi ve kabrinin nerede olduğu da kendisinden behseden şuerâ tezkirelerinde kayıdlı değildir. Bibl.: Sehi Bey tezkiresi ;Lâtifî Tezkiresi .