RAMAZAN EFENDİ – Onaltıncı Yüzyılın ikinci yarısında yaşamış ünlü bir şeyh, vâiz ve şâir ;Edirnenin Vize kazasında doğmuşdu ;tahsil için İstanbula gelmiş, devrinin bilginlerinden Muhşî Sinan Efendinin danişmendi olmuş,az sonra da ünlü şeyh Merkez Efendiye intisab etmişdi ve büyük şehirde yıllarca vâizlik yapdı. Şiirle gencliğinden meşgul olmaya başlamışdır,müretteb divânı vardır ve şiirlerinde Bihiştî mahlasını kullanmışdır. Cemal âşıkı idi,hiç evlenmemişdir.Ayak takımından Habib adında çok dilber bir hamurkâr yamağını evlâdı mânevî olarak yanına almış,ve onun tahsil ve terbiyesi ile meşgul olmak tek işi olmuşdu.Habibin 18-19 yaşlarında iken bir yaz günü akran ve emsâli ile gittiği Kâğıdhâne Mesîresinde derede yıkanırken boğulması Ramazan Efendiye ağır bir darbe olmuş,o acı ile İstanbulu terkederek Trakyada Çorlu kasabasına göç etmiş,oradaki evini bir zâviye hâline koyarak inzivâya çekilmiş,zaviyesinde imamlık,vâizlik yapmış ve 979(1571-1572) da ölmüş,zâviyesinin yanına defnedilmişdir.Şiir diline örnek olarak aldığımız aşağıdaki beyitlerin Habib için söylenmiş olduğunu sanıyoruz : Bezme gel bu gece ey âlemi hüsnün mâhı Yoksa yeden göğdek inciniriz vallâhi * Çünki sînemdir beni derde giriftâr eyliyen Âhir onun üstüne yıksam gerekdir yâri ben * Çekemezken iki ebrûlerinin kahrını...

RAMAZAN EFENDİ – Onaltıncı Yüzyılın ikinci yarısında yaşamış ünlü bir şeyh, vâiz ve şâir ;Edirnenin Vize kazasında doğmuşdu ;tahsil için İstanbula gelmiş, devrinin bilginlerinden Muhşî Sinan Efendinin danişmendi olmuş,az sonra da ünlü şeyh Merkez Efendiye intisab etmişdi ve büyük şehirde yıllarca vâizlik yapdı. Şiirle gencliğinden meşgul olmaya başlamışdır,müretteb divânı vardır ve şiirlerinde Bihiştî mahlasını kullanmışdır. Cemal âşıkı idi,hiç evlenmemişdir.Ayak takımından Habib adında çok dilber bir hamurkâr yamağını evlâdı mânevî olarak yanına almış,ve onun tahsil ve terbiyesi ile meşgul olmak tek işi olmuşdu.Habibin 18-19 yaşlarında iken bir yaz günü akran ve emsâli ile gittiği Kâğıdhâne Mesîresinde derede yıkanırken boğulması Ramazan Efendiye ağır bir darbe olmuş,o acı ile İstanbulu terkederek Trakyada Çorlu kasabasına göç etmiş,oradaki evini bir zâviye hâline koyarak inzivâya çekilmiş,zaviyesinde imamlık,vâizlik yapmış ve 979(1571-1572) da ölmüş,zâviyesinin yanına defnedilmişdir.Şiir diline örnek olarak aldığımız aşağıdaki beyitlerin Habib için söylenmiş olduğunu sanıyoruz : Bezme gel bu gece ey âlemi hüsnün mâhı Yoksa yeden göğdek inciniriz vallâhi * Çünki sînemdir beni derde giriftâr eyliyen Âhir onun üstüne yıksam gerekdir yâri ben * Çekemezken iki ebrûlerinin kahrını ben Çâr ebrû oluyor kaaşı kemânım giderek Şu beyit de Habibin ölümünden duyduğu acı ile söylenmiş olacakdır ;Ramazan Efendinin seyyahlığı yokdur,burada seyahatdan bahsedilmesi sâdece edebi çeşnidir: Ya sabır veya sefer derler,ne Rûm ve ne Acem kaldı Dolaşdım rub'u meskûnu heman mülki adem kaldı