SABAH SABAH DELİSİ – Onyedinci Yüzyılda yaşamış bir meczub ; devrin ünlü yazı Evliyâ Çelebi, Seyahatnânemisinin İstanbuldan bahseden birinci cildinde şöyle anlatıyor : “ Reisi melâmiyan , mahbûbi kulûbi bir âdem Burnaz Mehmed Çelebi ki Sabah Sabah Delisi denmekle meşhurdur. Babası, Eğri Fâtihi Mehmed Han (Üçüncü Sultan Mehmed) zamanından Beri Yeniçeri Ocağında çarşı kethüdâsı idi. Yeniçeri Ağaları kola çıkdıklarında bu divâne çelebi de babası ile birlikde kol dolaşırdı ele geçenmücrimleri hapsederdi. Bir gün babasına canı sıkılığı :- Sabah ölürsün !.. demiş, ve hikmeti Hüdâ seher vakti babası merhum olmuşdur. O zamandan beri dîvâne Çelebiye Sabah Sabah dediklerinde başını taşdan taşa vurur. Her cemiyetde, her alayda, her yerde bulunmaz, yatmaz uyumaz, gece gündüz İstanbulu dolaşır dîvâne idi. Bir kere anasını tütün içerken tutup hapsetmişler , dîvâne anasını kurtarmak için sadrâzam (Kemankeş) Kara Mustafa Paşaya gitmiş. Boynueğri Çavuşbaşı içeri almak istememiş: - Sen falan yerine , paşa beni bilir !.. demiş , Kara Mustafa Paşa dîvânenin feryâdını duyup içeri aldırtmış ve : -Derdin nedir Çelebi ?.. diye sorunca Çavuşbaşı : -Anası borcul imiş, hapsetmişler.. deyince dîvâne : - Bu herif yalan söylüyor, anamı tütün içerken tutup zındana koydular.. senden recâm anamı, kadınlar zından...

SABAH SABAH DELİSİ – Onyedinci Yüzyılda yaşamış bir meczub ; devrin ünlü yazı Evliyâ Çelebi, Seyahatnânemisinin İstanbuldan bahseden birinci cildinde şöyle anlatıyor : “ Reisi melâmiyan , mahbûbi kulûbi bir âdem Burnaz Mehmed Çelebi ki Sabah Sabah Delisi denmekle meşhurdur. Babası, Eğri Fâtihi Mehmed Han (Üçüncü Sultan Mehmed) zamanından Beri Yeniçeri Ocağında çarşı kethüdâsı idi. Yeniçeri Ağaları kola çıkdıklarında bu divâne çelebi de babası ile birlikde kol dolaşırdı ele geçenmücrimleri hapsederdi. Bir gün babasına canı sıkılığı :- Sabah ölürsün !.. demiş, ve hikmeti Hüdâ seher vakti babası merhum olmuşdur. O zamandan beri dîvâne Çelebiye Sabah Sabah dediklerinde başını taşdan taşa vurur. Her cemiyetde, her alayda, her yerde bulunmaz, yatmaz uyumaz, gece gündüz İstanbulu dolaşır dîvâne idi. Bir kere anasını tütün içerken tutup hapsetmişler , dîvâne anasını kurtarmak için sadrâzam (Kemankeş) Kara Mustafa Paşaya gitmiş. Boynueğri Çavuşbaşı içeri almak istememiş: - Sen falan yerine , paşa beni bilir !.. demiş , Kara Mustafa Paşa dîvânenin feryâdını duyup içeri aldırtmış ve : -Derdin nedir Çelebi ?.. diye sorunca Çavuşbaşı : -Anası borcul imiş, hapsetmişler.. deyince dîvâne : - Bu herif yalan söylüyor, anamı tütün içerken tutup zındana koydular.. senden recâm anamı, kadınlar zındanından çıkart, erkekler zındanına koy , çünki babam yokdur !.. demiş. Bütün dîvan erkânı gülmeye başlamış, Kara Mustafa Paşa da dîvânenin anasını zındandan çıkartıp evine yollamış, dîvâneye de bir avuç altın ihsan etmiş, ve kâhyasına : - Şu hâtunu bir kocaya ver... diye emretmiş. Bir defa üç gün üç gece : - Kızıl Adalarda yangın var !.. diye bağıra bağıra dolaşdı. Hikmeti Hüdâ dördüncü gün büyük bir yangın olup İstanbul, üç gün üç gece, Odun Kapusundan tâ Yedikuleye varınca yandı. Ne zaman öldüğünü, nereye gömüldüğünü bilmiyorum...”.