YANKO – Geçen asrın ilk yarısında ortalarında yaşamış şıkırdım bir rum delikanlısı ; şâir Dâvud Fatin Efendi (ölümü 1866) bu genci dîvanında şu beyit ile yâd etmişdir : Çekdim âguuşe o mehpâreyi sordum ismin Yanarak yâkılarak bûse kirüb Yanko dedi Ayıntablı Aynînin (ölümü 1837) de bu isimle kaafyeli bir gazeli vardır, aşağıdaki dört beyiti oradan alıyoruz : Âteş gecesi meclisi nûr eyledi Yanko Sâki kadehe bâdeyi bu şrte ile yan ko Zünnârı sesi zülfüne bend olduğu günden Bir muğbeçenin aşkına can oldu pîyamko Tahkik idemezsen eğer ol kaameti yâri Bû imce hayâlin adını mûyi meyan ko Meve âver aşk ile getür bâdeyi sâki Zencîre çeküb meclise bir şîri ziyan ko Her iki şâirin Yankolarının muhayyel mahbablar olması da kuvvetle muhtemeldir.