SEBUH ( Kemani Kör ) - İmparatorluğun son yarım asrında, İstanbulun namlı bir sanatkârı,en mahir alaturka kemanisidir. Samatyada fakir bir Ermeni ailesinin oğlu olarak doğmuştu. Samatya, o zamanlarda en meşhur akşamcıların uğrağı olan selâtin meyhanelerile meşhurdu: bu meyhanelere, devrin güzide gazende ve hanendeleri gelirdi; küçük Sebuh, ilk sanat aşkını, semtinin bu rind meclislerinde tattı. Türlü mahrumiyetlere katlanarak alabildiği bir keman ile Yedikule ve Samatya surlarındaki oyuklardan birine girip saatlerce yay sürttüğünü, parmaklarını alıştırdığını perdeleri sağlam basmağa uğraştığını bilâhire kendisi anlatmıştır. Güler yüzlü, gayet hoş konuşur, keman çalarken ekseriya vecd ve heyecan içinde kalırdı. Şöhretin en parlak devri, Unkapanındaki yalı kahvesinde çaldığı zamanlardır. Namı bütün İstanbulu tutmuş, Sebuhun kemanını dinlemek için devrin en kibar saz düşkünleri ayağına kadar gelmiş ve nihayet Abdülâzizin son yıllarında Musikiî Hümayun alaturka takımına alınmıştır. Burada, meşhur hanende Kaymakam Hüsameddin Bey, Sebuhu coşturan bir ses olmuş, muasırlarının anlattıklarına göre ona refakat ederken, Sebuhun kemanından ilâhî nağmeler yükselmiştir. Fakat meş'um bir illet bu güzide kemaniyi gözlerinden mahrum etmiş Kör Subuh, bundan sonra kemanına daha büyük bir vecd ile s...

SEBUH ( Kemani Kör ) - İmparatorluğun son yarım asrında, İstanbulun namlı bir sanatkârı,en mahir alaturka kemanisidir. Samatyada fakir bir Ermeni ailesinin oğlu olarak doğmuştu. Samatya, o zamanlarda en meşhur akşamcıların uğrağı olan selâtin meyhanelerile meşhurdu: bu meyhanelere, devrin güzide gazende ve hanendeleri gelirdi; küçük Sebuh, ilk sanat aşkını, semtinin bu rind meclislerinde tattı. Türlü mahrumiyetlere katlanarak alabildiği bir keman ile Yedikule ve Samatya surlarındaki oyuklardan birine girip saatlerce yay sürttüğünü, parmaklarını alıştırdığını perdeleri sağlam basmağa uğraştığını bilâhire kendisi anlatmıştır. Güler yüzlü, gayet hoş konuşur, keman çalarken ekseriya vecd ve heyecan içinde kalırdı. Şöhretin en parlak devri, Unkapanındaki yalı kahvesinde çaldığı zamanlardır. Namı bütün İstanbulu tutmuş, Sebuhun kemanını dinlemek için devrin en kibar saz düşkünleri ayağına kadar gelmiş ve nihayet Abdülâzizin son yıllarında Musikiî Hümayun alaturka takımına alınmıştır. Burada, meşhur hanende Kaymakam Hüsameddin Bey, Sebuhu coşturan bir ses olmuş, muasırlarının anlattıklarına göre ona refakat ederken, Sebuhun kemanından ilâhî nağmeler yükselmiştir. Fakat meş'um bir illet bu güzide kemaniyi gözlerinden mahrum etmiş Kör Subuh, bundan sonra kemanına daha büyük bir vecd ile sarılmış. Musikü Hümayun alaturka serkemanisi olmuş, Yıldız civarında bir eve taşınıp yerleşmişti. Meşhur kemençeci Vasil, ondan bahsederken : “Gözleri kör olmıyacak biri varsa o d a Subuh imiş ama.. kader..” dermiş. Ahmet Rasim de : “Sert fakat kuvvetli bir kemanî idi, minimini torunlarının gayet güzel gözlerini gördükçe, bu sanatkâra musallat olan derdi ummaya lânet edecek hale gelirdim” diyor. Meşhur Kemanî Serçe Tevfik Bey Kör Subuhun yetiştirmesidir. Büyük bestekâr Hacı Arif Bey de “Hicazkâr kürdi” peşrevini ibda ederken, Subuhun pek çok emeği geçtiği söylenir.