ŞEVKİ (Karakaş)– Mütârekede,İstanbulun işgal altında bulunduğu sıralar Balatlı bir kabadayı; çocukluğu ve gencliği için çok kötü şeyler anlatılırdı; uzun boylu, yüzü ve vücud yapısı ile erkek güzeli,bakışları sevgi dolu,hırpânî sılıklı ve sokaklarda çıplak ayakla dolaşır ,sabahcı kahvelerinde barınır bir hânebrduşdu.Aşağıdaki satırlar onu yakında tanımış Canbazbaşıoğlu Nazif’in hatıralarandan alınmışdır: “ 1920 lerde Balatda oturuyorduk,babam bizi beşparasız bırakıp Mısıra kaçmışdı.Onbeş onaltı yaşlarında güzel bir çocukdum,İstanbul haytaları kötü maksadlar ile peşimde dolaşırlardı .Bir gün onlardan Altındiş Remzi önüme çıkıb benimle konuşur iken Balatlı Karakaş Şevki gördü,çıplak ayaklı bir serseri,fakat semtimizi yıldırmış bir kabadayı idi,hiç bir şey söylemeden Remziye müdhiş bir dayak attı ve bana da iki tokat attıkdan sonra bu hergelelerle konuşduğu görmeyeyim,sonra benim gibi olursun,benim ile de konuşmayacaksın dedi..Balat meyhanecileri ondan para almazdı,sokaklarda sarhoş dolaşırdı..onu çok severdim,o da ben isevdiği halde benden kaçar,anama benim için harclık bırakırdı..öldüğünü duyduğumda koruyucu bir adam kaybettiğimi gördüm..”(B.:Nazif,Canbazbaşıooğlu,cild ,sayfa ). Cumhuriyetin ilânından sonra ölmüşdür.