ÖMER ( Kartallı ) – Çağdaş büyük halk şâiri Kahveci Ali Çamiç Ağanın kahvehâne uşaklarından (B.:Çamiç Ağa ,cild 7,sayfa 3700); yıllarca sonra ustası tarafından şu manzûme ile hatırlanmışdır : Anası urum kızı babası hayta çerkes Dilber bir oğlan idi kalmış sokakda bîkes Onbeş onaltı yaşı pek güzel gözü kaşı Perişan solgun ama bozulmamış yüz nakşı Kış gecesi dışarda fırtına tipi boran Kapamak üzereyken kahveye girdi oğlan Çıplak ayaklarında bir çift partal kundura Hal kalmamış kelâma hattâ ayakda dura Bir pantolla bir gömlek giymiş çıplak etine Bir köşede donarak ramak kalmış fevtine Bu sefâletin eşi Hindde Çin ü Mâçînde Çırağım Bilâl ile kaldık dehşet içinde Üstelik aç doyurduk çay canına can kattı Garibi Tophânelim koynuna alıp yattı Sabahleyin ağladı zehirden acı bîşek İki yıldır ilk defa vücûdu görmüş döşek Uzundur mâcerâsı, bu Kartallı Ömerin Bıçak değmiş kemiğe yarası gaayet derin Birkaç günde toplandı açdı goncei şebâb Târîfi hüsnü ânı olur lâşek bir kitab TÂRİH Hayta babası ölmüş Düzce taraflarında Gaayet ile zenginmiş bankada açmamış kasa Akrabâsı o zaman arattılar oğlanı Hayatda çıkınca da hepsini aldı tasa Necmi ikbâli şânı mücevher olsun târih “Çırak Kartallı ômer kondu yüklü mîrâsa ” 1303 (M,1885-1886)