TEKYAY (Kemânî Nubar) – Ermeni asıllı şöhretli mûsikişinas, ermeni câmiasında Çömlekciyan âile adı ile anılır; 1905 de İstanbulda doğmuşdur, Ûdî Arşak Çömlekciyanın oğludur (Ûdî Arşak Efendinin hal tercemesi bu Ansiklopedide Arşak adı ile kaydedilmişdir; aziz kalem arkadaşımız K. Pamukciyanın bize o maddenin intişarından sonra tevdiği ettiği bir yazıdan noksan kalmış yerleri, burada oğlunun hal tercemesi içinde kaydediyoruz : Arşakın doğum semti Gedikpaşadır ; babası gümrük işleri ile uğraşmış Hacı Maruk Ağadır. İlk musiki hocası Omrik Muhteryandır. Kızı Valantin Hanım da değerli bir piyanistir). Nubar Efendi henüz altı yaşında iken musikiye karşı büyük bir meyil gösterdiği için babası keman dersleri vermeye başlamış ve kiymetli sanatkâr böylece salâvet çağında mesleğini bulmuşdur. Aşağıdaki satırları Mustafa Ronanın “ Elli yıllık Türk Musikisi ” isimli eserinden alıyoruz : “ Bütün hayatını sanatına bağlamış, mümtaz bir mevki elde etmişdir. Hassas ruhunun ifâdesi olan besteleri ile de kiymet almış, babasının hayırlı evlâdı olarak tanıtmışdır. 12 şubat 1955 de vefât etmiş, Balıklı Ermeni Mezarlığına defnedilmişdir.” Aynı eserde dört bestesi kaydedilmişdir: “ Gûyâ göle düşmüş iki hoş yıldız..” (Hicaz Şarkı, 1926), “ Ağlamış, gülmüş, cefâya durmadan yanmış gönül..” (Hicaz curcuna şa...

TEKYAY (Kemânî Nubar) – Ermeni asıllı şöhretli mûsikişinas, ermeni câmiasında Çömlekciyan âile adı ile anılır; 1905 de İstanbulda doğmuşdur, Ûdî Arşak Çömlekciyanın oğludur (Ûdî Arşak Efendinin hal tercemesi bu Ansiklopedide Arşak adı ile kaydedilmişdir; aziz kalem arkadaşımız K. Pamukciyanın bize o maddenin intişarından sonra tevdiği ettiği bir yazıdan noksan kalmış yerleri, burada oğlunun hal tercemesi içinde kaydediyoruz : Arşakın doğum semti Gedikpaşadır ; babası gümrük işleri ile uğraşmış Hacı Maruk Ağadır. İlk musiki hocası Omrik Muhteryandır. Kızı Valantin Hanım da değerli bir piyanistir). Nubar Efendi henüz altı yaşında iken musikiye karşı büyük bir meyil gösterdiği için babası keman dersleri vermeye başlamış ve kiymetli sanatkâr böylece salâvet çağında mesleğini bulmuşdur. Aşağıdaki satırları Mustafa Ronanın “ Elli yıllık Türk Musikisi ” isimli eserinden alıyoruz : “ Bütün hayatını sanatına bağlamış, mümtaz bir mevki elde etmişdir. Hassas ruhunun ifâdesi olan besteleri ile de kiymet almış, babasının hayırlı evlâdı olarak tanıtmışdır. 12 şubat 1955 de vefât etmiş, Balıklı Ermeni Mezarlığına defnedilmişdir.” Aynı eserde dört bestesi kaydedilmişdir: “ Gûyâ göle düşmüş iki hoş yıldız..” (Hicaz Şarkı, 1926), “ Ağlamış, gülmüş, cefâya durmadan yanmış gönül..” (Hicaz curcuna şarkı, 1931),“ Severek aldanıyorum ama kalbim yanarak..” (Hicaz düyek Şarkı, 1931), “ Gönlümde bülbül Fatma..” (Muhayyer curcuran şarkı, 1932). Nubar Çömekciyan “Tekyay” soyadını almışdır Kevork PAMUKCİYAN