TAŞHAN MEYHÂNESİ – İstanbulun eski büyük gedikli meyhânelerinden Büyük İstanbullu, büyük yazar Ahmed Rasim, ölmez eserlerinden “Edîb, Şair, Muharrir” de, Gedikli Meyhânelerin en namlılarından Taşhan Meyhânesinin İkinci Sultan Abdülhamid devrindeki halini şöyle anlatıyor: “Makasçılardan geçerek meşhur Boğaçacı Fırının yanındaki sokakta Taşhan denilen büyük meyhaneye girilince, en tenha günde, hiç olmazsa kendi halinde söylenen, sermenti ilhâmat, perişan kâkül, çatık kaş, kan oturmuş göz, bıyıklı ise, bir tarafı yukarıda bir tarafı aşağıda, sakallı ise sakal bıyığa karışık, masanın üstünde şişesi, kadehi, mezesi, kalemi, kâğıdı, hattâ mecmuai eş’ârı, veyahut bir şairin dîvânı ile kirli mendili, tütün paketi duran birine rastlamak yüzde doksandokuz ihtimal dahilindedir. “Bu zâtın meyhâneci, tezgâhtar ve meyhâne aşçısı nezdinde türlü türlü itibarı vardır. Meyhâneci bir yerde birinden bunun çok okumuş, kafalı bir adam olduğunu, fakat bu memlekette bu biçimde bu halde adamların para kazanamayıp ömürlerini işreti müdâm ile geçirdiklerini öğrenmiş. Hikâye arasında tezgâhtara, meyhâne uşaklarına söylemiş, onlar da yan yan: — Megaalos antrepos! diye aşçıya göstermişlerdir. “İşte o günden itibaren bu zât ne zaman çağırırsa, geliyor demezler: — Oriste! derle?.. “Uşaklar masasına iki elle ası...

TAŞHAN MEYHÂNESİ – İstanbulun eski büyük gedikli meyhânelerinden Büyük İstanbullu, büyük yazar Ahmed Rasim, ölmez eserlerinden “Edîb, Şair, Muharrir” de, Gedikli Meyhânelerin en namlılarından Taşhan Meyhânesinin İkinci Sultan Abdülhamid devrindeki halini şöyle anlatıyor: “Makasçılardan geçerek meşhur Boğaçacı Fırının yanındaki sokakta Taşhan denilen büyük meyhaneye girilince, en tenha günde, hiç olmazsa kendi halinde söylenen, sermenti ilhâmat, perişan kâkül, çatık kaş, kan oturmuş göz, bıyıklı ise, bir tarafı yukarıda bir tarafı aşağıda, sakallı ise sakal bıyığa karışık, masanın üstünde şişesi, kadehi, mezesi, kalemi, kâğıdı, hattâ mecmuai eş’ârı, veyahut bir şairin dîvânı ile kirli mendili, tütün paketi duran birine rastlamak yüzde doksandokuz ihtimal dahilindedir. “Bu zâtın meyhâneci, tezgâhtar ve meyhâne aşçısı nezdinde türlü türlü itibarı vardır. Meyhâneci bir yerde birinden bunun çok okumuş, kafalı bir adam olduğunu, fakat bu memlekette bu biçimde bu halde adamların para kazanamayıp ömürlerini işreti müdâm ile geçirdiklerini öğrenmiş. Hikâye arasında tezgâhtara, meyhâne uşaklarına söylemiş, onlar da yan yan: — Megaalos antrepos! diye aşçıya göstermişlerdir. “İşte o günden itibaren bu zât ne zaman çağırırsa, geliyor demezler: — Oriste! derle?.. “Uşaklar masasına iki elle asılmazlar, yarım divan dururlar. Dışarıdan yemiş, tuzlama veya başka birşey ısmarlarsa küçüklü, büyüklü seğirtirler. Arada meyhaneci yanına gelir, hal ve hatır sorar, şişesini koklar, ekseriya tezgâhtara: — Gel bunu değiştir! Benim içkimden ver” de?.. “Giderken tezgâhtar da bir tane kirasu eder. Şişe verirse yıkar, şartlar, koklar, bir daha yıkar, süzer, doldurur, siler, temizce bir kâğıda sarar. Gece ise: — Kalinikta beyi?.. Yarın sabah erke?.. “Gündüz ise: — Yine buyurun pasam, der. “Yâhud: — Sizin arkadaş sorar ise ne diyeyi?.. sûretinde arzı hizmet ederek teşyî ede?..”