YUNUS (Bahriyeli) – 1830 yılında 7/8 şubat gecesi doğan Sultan Azizin doğum şenliklerinde tersâne tarafından kandillerle donatılmış bir saldan atılan bir havâi fişenk her ne sebebden ise gök yüzüne fırlayacak yerde sal üzerinde bulunan Yunus adında bir bahriye neferine çarpmış ve delikanlı çok ağır yaralanmışdır. Bu Yunus nefer için, devrin âdetince tanzim edilen bir destanda yaralı gencin Bahriye Hastahânesine kaldırıldığı (B.: Deniz Hastahânesi, cild , sayfa 4441), ve kurtarılamayarak hastahânede öldüğü anlatılmışdır; ancak beş kıtası bilinen destan şudur: Görünmez kazâdan belâdan biri Geldi buldu bir şeb Yunus neferi Deryâ şenliğinde atılan fişenk Vurdu o serveri hûban dilberi Tersâne salından alınub civan Naklolundu hastahâneye heman Can ramak hâlinde kan revan içre Başında toplandı cümle tabiban Şehâdet yazılmış cebini pâke Yirmibir yaşında düşecek hâke Akrânü emsâli hem zâbıtânın Feryâdı peyveste oldu eflâke Bin ikiyüz kırk beş sâli şâbânı Ağlattı uşşâkı cümle yârânı Hüsnüne melekler reşk ider fetâ Oldu hatânın koç yiğit kurbanı Sakızağacından Kulaksıza dek Ellerin üstünde o misli melek Efrâdı bahriye ümerâ erkân Didiler yek zeban ey zâlim felek