TANAŞ (Altmışaltı) – Geçen asrın sonlarında rum asıllı İstanbulun halk şöhretlerinden rum usallı bir tulumbacı,Galatada Kilise sandığının uşaklarındandı.Gencliğinde aşırı derecede güzelliğinden “Kız Tanaş” derlermiş.Altmışaltı lakabını ise, Karadeniz yalısı uşaklarından halkından bir yelkenli gemi kaptanına nisbetle almış, önce “Altmışaltıoğlunun Tanaş” demişler,sonra kısalmış,“Altmışaltı” kalmış.Bu lakabın o adı taşıyan bir iskambil oyununu çok güzel oydağa için verildiği de söylenir ama yakıştırmadır.Şu kanto onun için gencliğinde çıkmışdı : Aman aman Tanaş Gel yavaş yava Gemiye yanaş Kanıma kaynaş Bu iş de bitti Oh canıma yetti. 1905 ile 1910 arasında altmışını geçmiş,kır saçla ve bıyıklı,gür kaşlarına bile ak düşmüş çok yakışıklı adamdı. Gencliğinde bir yangında yanmak üzere olan bir adamı kurtarmış,kendisine bir tahlisiye madalyası verilmişdi ki dâimâ göğsünde taşırdı,tulumbacılar arasında ilk madalya alan odur. Fotika adında esmer güzeli bir kızı vardı,henüz 14-15 yaşlarında iken Pandomimacı Avramın kumpanyasında kantoya çıkardı,çapkın edâları ve türlü işvebazlıkları ile peşinr bir sürü dildâde takmışdı.Tiyatroya babası ile birlikde gelip giderdi, pek genc yaşında veremden öldü. Tanaş ihtiyarlığında bekcinin “Yangın var..” sesini duyunca geçid yerlerine koşar,takımları gö...

TANAŞ (Altmışaltı) – Geçen asrın sonlarında rum asıllı İstanbulun halk şöhretlerinden rum usallı bir tulumbacı,Galatada Kilise sandığının uşaklarındandı.Gencliğinde aşırı derecede güzelliğinden “Kız Tanaş” derlermiş.Altmışaltı lakabını ise, Karadeniz yalısı uşaklarından halkından bir yelkenli gemi kaptanına nisbetle almış, önce “Altmışaltıoğlunun Tanaş” demişler,sonra kısalmış,“Altmışaltı” kalmış.Bu lakabın o adı taşıyan bir iskambil oyununu çok güzel oydağa için verildiği de söylenir ama yakıştırmadır.Şu kanto onun için gencliğinde çıkmışdı : Aman aman Tanaş Gel yavaş yava Gemiye yanaş Kanıma kaynaş Bu iş de bitti Oh canıma yetti. 1905 ile 1910 arasında altmışını geçmiş,kır saçla ve bıyıklı,gür kaşlarına bile ak düşmüş çok yakışıklı adamdı. Gencliğinde bir yangında yanmak üzere olan bir adamı kurtarmış,kendisine bir tahlisiye madalyası verilmişdi ki dâimâ göğsünde taşırdı,tulumbacılar arasında ilk madalya alan odur. Fotika adında esmer güzeli bir kızı vardı,henüz 14-15 yaşlarında iken Pandomimacı Avramın kumpanyasında kantoya çıkardı,çapkın edâları ve türlü işvebazlıkları ile peşinr bir sürü dildâde takmışdı.Tiyatroya babası ile birlikde gelip giderdi, pek genc yaşında veremden öldü. Tanaş ihtiyarlığında bekcinin “Yangın var..” sesini duyunca geçid yerlerine koşar,takımları gözleri yaşararak seyreder,koşamadığından kinâye :“Ben sandık seyredecek adam mıyım..” derdi. Çocukdum ama,ortanca dayım Çürüksulu Kâmil Beyin Fotikaya âşık olduğu bilirim,kız da onu severdi,eveneceklerdi fakat kızın hastalığı ve tezine ölümü o mâsum aşkı toprağa verdi.Ama kâmil Dayım Baba dediği Tanşadan yardım elini çekmedi,evine aldı ve onun yanında refah içinde öldü.Ölüm tarihini bilmiyorum. Münir Süleyman ÇAPANOĞLU