TAHSİN EFENDİ (Üsküdarlı Deli Hoca) – Geçen asrın sonlarında namlı melâmî şeyhlerinden ve cami dersleri hocalarından ;cemâl âşıkı bir kalender,ve o yolda öylesine pervâsız idi ki duygularını kimseden saklamazdı ;o hallerinden ve türlü mâcerâlarından ötürü “Üsküdarlı Deli Tahsin Efendi” diye anılırdı. Uzunca boylu,esmer,veçhen güzel adamdı.Başında püskülsüz bir eski fes,kısa kollu çuha sako ve kaba şayakdan pantolon,amele harcı kaba kundura giyer ve çorab giymezdi.Yeni yeni kır düşmeye başlamış kara sakallı idi. Aslı Diyarıbekirli idi.Nuhkuyusu taraflarında büyükce bir bostan içindeki iki katlı bir ahşab evde otururdu,evi bir melâmî tekkesi,kalenderler misâfir hânesi hânesi hâlinde idi,evinde ve bostanında hizmet eder iki genc uşağı ile otururdu,evindeki uşağına “Ayvaz Hoca”,bostandaki uşağına da “Irgad Hoca” derdi.İkisi de geysûdâr (Uzun saçlı,Saçları Omuzlarındı) genclerdi,Deli Tahsin Efendi ile hepsi rical ve kibardan müridlerine çıplak ayakla hizmet ederlerdi.Hoca efendinin müridlerinden biri de Abdülaziz devrinin askerî levâzım dâiresi resi Ahmed Kemal Paşa idi,o da Tahsin Efendiyi ziyârete geldiğinde “Hocanın Mustafası” dediği bir genc neferi beraberinde getirirdi. Deli Tahsin Efendi bir gün Şirketi Hayriye vapurlarının birinde bir genc ateşci görür,vapurun ocağına kömür ata...

TAHSİN EFENDİ (Üsküdarlı Deli Hoca) – Geçen asrın sonlarında namlı melâmî şeyhlerinden ve cami dersleri hocalarından ;cemâl âşıkı bir kalender,ve o yolda öylesine pervâsız idi ki duygularını kimseden saklamazdı ;o hallerinden ve türlü mâcerâlarından ötürü “Üsküdarlı Deli Tahsin Efendi” diye anılırdı. Uzunca boylu,esmer,veçhen güzel adamdı.Başında püskülsüz bir eski fes,kısa kollu çuha sako ve kaba şayakdan pantolon,amele harcı kaba kundura giyer ve çorab giymezdi.Yeni yeni kır düşmeye başlamış kara sakallı idi. Aslı Diyarıbekirli idi.Nuhkuyusu taraflarında büyükce bir bostan içindeki iki katlı bir ahşab evde otururdu,evi bir melâmî tekkesi,kalenderler misâfir hânesi hânesi hâlinde idi,evinde ve bostanında hizmet eder iki genc uşağı ile otururdu,evindeki uşağına “Ayvaz Hoca”,bostandaki uşağına da “Irgad Hoca” derdi.İkisi de geysûdâr (Uzun saçlı,Saçları Omuzlarındı) genclerdi,Deli Tahsin Efendi ile hepsi rical ve kibardan müridlerine çıplak ayakla hizmet ederlerdi.Hoca efendinin müridlerinden biri de Abdülaziz devrinin askerî levâzım dâiresi resi Ahmed Kemal Paşa idi,o da Tahsin Efendiyi ziyârete geldiğinde “Hocanın Mustafası” dediği bir genc neferi beraberinde getirirdi. Deli Tahsin Efendi bir gün Şirketi Hayriye vapurlarının birinde bir genc ateşci görür,vapurun ocağına kömür atan,yüzü gözü,donu gömleği,eli ayağı kapkara bir mahbuba o gence tutulub o ilim ve irfânı ile üç aydan fazla o gencle birlikde o vapurda kömürcülük yapmışdı (B.:Gemi Ateşcileri,cild 11,sayfa 6087) Bir ramazan Üsküdar İskele Camiinde Mesnevî okutmuşdu,ders dinlemeye gelen paşalardan beylerden camide oturacak yer bulunamamışdı,Şeyhülislâm Efendiye varınca hemen bütün ulemâ o Mesnevî derslerine gelmişlerdi. Deli Tahsin Efendi 1314(M.1896-1897) de elli yaşlarında ölmüşdür,kabri Karacaahmed Mezarlığında idi. Vâsıf HİÇ