TAHSİN (Köpekcinin) – Geçen asır sonlarında Üsküdarın halk şöhretlerinden, gencliğinde melâmî şeyhlerinden Deli Tahsin Hocanın uşaklığını yapmış Nuri Bey adında kibar düşkünü bir zâtin oğlu idi,babası çapkınlık yollarında dolaşarak ne tahsil görmüş ne de bir sanat öğrenmiş,son zamanlarında av köpekleri besleyerek yavrularını meraklılarına satmakla geçinirdi,lakabı babasına nisbetle verilmişdir. Arabacılık yapardı,gaayet neş’eli bir adamdı.Uşaklık ettiği tekkenin geleneğine uyarak hiç çorab giymez,ayağından 3 numara büyük aldığı kunduralarını yalın ayakla giyer,sağ sol da bilmez,kundurasını rast gele ayağına geçirirdi.Genc yaşında sakal bırakmışdı ve sakalını manda tarağı ile,herkesin önünde nümâyişle tarardı.Bir yerde yiyinti gördü mü,teklifsizce sofraya çöker,sanki dâvet edilmiş gibi :“Mahcub ediyosunuz..” derdi.Kunduralarının büyüklüğünü görüb de sebebini soranlara da:“Habersiz gelen misafirler sokakda mı yatsın ?..” derdi. Birinci Cihan Harbinde askere alındı,amele taburlarından birinde nefer iken Çanakkalede eceliyle öldü. Vâsıf HİÇ