TURNİYE CANBAZHÂNESİ – (Tournier) ; İkinci Abdülhamid devri sonlarında, 1885 ile 1892 arasında İstanbula gelmiş ve sekiz yıla yakın kalmış,kışları gedikpaşada ve Beyoğlunda Haleb Çarşısında kapalı tiyatro binalarında,ve yazın Kadıköyünde Mısırlıoğlu Bağçesinde,Üsküdarda Tophânelioğlu Bağçesinde hünerler göstermişdir. Turniyenin bu kadar uzun süre tutunmasının başlıca sebebi de,üçü kız üçü oğlan altı canbazının aşk ve alâkaa oyunları olmuşdu ;kızlar küçük yaşlarından gelinlik çağına kadar,oğlanlar da nevhad dalikanlı oluncaya kadar,kibardan ve avamdan kendilerine altın keselerini açacak zendost ve kalenderleri daimâ bulmuşlardır, o oyunları da daimâ Baba Turniye diye anılan kumpanyanın yöneticisi ayarlamışdır. 20 eylül 1306(1890) tarihli sabah gazetesinde şöyle bir yazı vardır : “Atcanbazı Turniye acemi hayvanları bir müddet yanında alakoyarak talim ve terbiye edeceğini bildirir diye bir ilânı çıkmışdı.Bir zât atını gönderir,kırk gün sonra da geri almak isteyince kendisinden yevmiye 15 kuruşdan 600 kuruş yem parası,yirmi ders bedeli olarak da 400 kuruş,cem’an 1000 kuruş(10 altın) istenir ve 900 kuruşa sulh olurlar ”. Aşağıdaki kıt’alar da kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimindir : O ne hüner ne oyun İşmarlı terâneler Hepsi gönül hırsızı Kız oğlan pervâneler Atlı kızlar üç...

TURNİYE CANBAZHÂNESİ – (Tournier) ; İkinci Abdülhamid devri sonlarında, 1885 ile 1892 arasında İstanbula gelmiş ve sekiz yıla yakın kalmış,kışları gedikpaşada ve Beyoğlunda Haleb Çarşısında kapalı tiyatro binalarında,ve yazın Kadıköyünde Mısırlıoğlu Bağçesinde,Üsküdarda Tophânelioğlu Bağçesinde hünerler göstermişdir. Turniyenin bu kadar uzun süre tutunmasının başlıca sebebi de,üçü kız üçü oğlan altı canbazının aşk ve alâkaa oyunları olmuşdu ;kızlar küçük yaşlarından gelinlik çağına kadar,oğlanlar da nevhad dalikanlı oluncaya kadar,kibardan ve avamdan kendilerine altın keselerini açacak zendost ve kalenderleri daimâ bulmuşlardır, o oyunları da daimâ Baba Turniye diye anılan kumpanyanın yöneticisi ayarlamışdır. 20 eylül 1306(1890) tarihli sabah gazetesinde şöyle bir yazı vardır : “Atcanbazı Turniye acemi hayvanları bir müddet yanında alakoyarak talim ve terbiye edeceğini bildirir diye bir ilânı çıkmışdı.Bir zât atını gönderir,kırk gün sonra da geri almak isteyince kendisinden yevmiye 15 kuruşdan 600 kuruş yem parası,yirmi ders bedeli olarak da 400 kuruş,cem’an 1000 kuruş(10 altın) istenir ve 900 kuruşa sulh olurlar ”. Aşağıdaki kıt’alar da kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimindir : O ne hüner ne oyun İşmarlı terâneler Hepsi gönül hırsızı Kız oğlan pervâneler Atlı kızlar üç dâne Cilveleri mestâne Hele söz yok doğrusu Açık saçık fistâne Üç de atlı oğlan var Giyerler fesle şalvar Üçü de kızdan güzel Peri peyker şehsüvar Margirit Jülyet Janet Melîkei muhabbet Alfred Pol Daniyel Koparıyor kıyâmet Oğlan usta kız fettan Saat fotin ya fistan Bir hediye koparır Fındıkcılıkda şeytan Şûhin çakırpençesi Bir napolyon gecesi Halvet olur hotelde O gönül eğlencesi Paradır gönül hatır Heman Babaya yatır Çekersin bir güzeli Akılları oynatır Ya o Baba Turniye Buraya gelmiş neye Arslan payı onundur Para bahşiş hediye Görür de görmezlenir Bilir de bilmezlenir Oğlanların kızların Marfetleri gizlenir Zâhirde at canbazı Muhabbet sihirbazı On bin napolyon ile Gitti derler en azı