Vahdi İstanbullu Onaltıncı asır şairlerinden, “Bursalı Hoca Abdürrauf Hikâyesi” adndaki eseri uzun zaman meddahlar tarafından nakledilmiş ve halk arasında “Anabacı Hikâyesi ” ismi ile büyük şöhret kazanmıştır. Profesör Köprülü Fuad Bey Türkiyat Mecmuasının birinci cildinde “Meddahlar” adındaki makalesinde bu şair ve eseri hakkında şunları yazıyor : “ Meşhur Taczade Caafer Çelebinin akrabasından olub asıl ismi Caaferdir.Sehi edirneli,Lâtifi ise İstanbullu olduğunu tasrih ederler.Âşık Çelebiye göre Caafer Çelebinin himmetiyle Divam kâtibi olarak daima onunla hembezm olmuş ve nihayet Edirnede hassa harac emini iken vefat etmiştir.Sehinin edirneli dimesi o devri daha iyi bilmesi itibariyle şayanı tercihtir.Yazdığı hikâyenin kendi zadei tab’ı ve ihtiraı hassı olduğunu söylemekde tezkireciler müttefiktir. Mevzuunu yevmi hayatdan aldığın sarahaten anlaşılan bu mühik hikâyenin maalesef tesadüf idemedikse de arada bir bazı manzum parçalar da bulunduğunu Âşık Çelebinin numune olarak naklettiği şu gazelden anlıyoruz : Kerm olub ol mehlikaa sözü sadayi sâz ile Baş açık çözdü saçînı raksa girdi nâz ile Çarhe girmiş sânasınhurş hurşidi âlemtâbdır Zühredir yâ raksider gökden inüb izaz ile Kebke reftâr öğretir tâvûsa cevlân gösterir İşveler ta’lim ider pervâneye pervâz ile Şîvei reftâr ile ...

Vahdi İstanbullu Onaltıncı asır şairlerinden, “Bursalı Hoca Abdürrauf Hikâyesi” adndaki eseri uzun zaman meddahlar tarafından nakledilmiş ve halk arasında “Anabacı Hikâyesi ” ismi ile büyük şöhret kazanmıştır. Profesör Köprülü Fuad Bey Türkiyat Mecmuasının birinci cildinde “Meddahlar” adındaki makalesinde bu şair ve eseri hakkında şunları yazıyor : “ Meşhur Taczade Caafer Çelebinin akrabasından olub asıl ismi Caaferdir.Sehi edirneli,Lâtifi ise İstanbullu olduğunu tasrih ederler.Âşık Çelebiye göre Caafer Çelebinin himmetiyle Divam kâtibi olarak daima onunla hembezm olmuş ve nihayet Edirnede hassa harac emini iken vefat etmiştir.Sehinin edirneli dimesi o devri daha iyi bilmesi itibariyle şayanı tercihtir.Yazdığı hikâyenin kendi zadei tab’ı ve ihtiraı hassı olduğunu söylemekde tezkireciler müttefiktir. Mevzuunu yevmi hayatdan aldığın sarahaten anlaşılan bu mühik hikâyenin maalesef tesadüf idemedikse de arada bir bazı manzum parçalar da bulunduğunu Âşık Çelebinin numune olarak naklettiği şu gazelden anlıyoruz : Kerm olub ol mehlikaa sözü sadayi sâz ile Baş açık çözdü saçînı raksa girdi nâz ile Çarhe girmiş sânasınhurş hurşidi âlemtâbdır Zühredir yâ raksider gökden inüb izaz ile Kebke reftâr öğretir tâvûsa cevlân gösterir İşveler ta’lim ider pervâneye pervâz ile Şîvei reftâr ile güftâre geldi çengü def Okudu bû müfredi anler lâtif âvâz ile Hey meded yağmâya verdi hânümânı sabrımı Neyleyim ben Vadiyâ ol dilberit tannâz ile Müellifin eserini kolaylıkla ve zevkile okutabilmek için realist bir tarz takib ettiği anlaşılmaktadır.Öyle görünüyor ki ,hâyîde mevzulardan ve tercemelerden hoşlanmadığı cihetle “Hevesnâme ” adlı maaruf mesnevisini tamamen mahalli hayatdan alan Taczade Caafer Çelebi,kendi terbiye ge gerdesi olan Vahdiyi de bilhassa mahalli mevzulara doğru sevk ve imale etmiştir . “ . B.: Caafer Çelebi Taczade