Gaayet sık dokunmuş bir kaba bezin adı; ayak takımı, bilhassa kayıkcı ve gemiciliren iç donu ve gömlekleri dimiden olurdu; kayıkda gemide şalvar yerini tutar, çoğu dimi donlarının üstüne ayırca şalvar, çağşır giymezlerdi. Âşık Râzi 1880-1890 arasında İstanbul’da Haliç’te işler bir kayıkcının kıyafet ve tuvaletini şu beyiterle tasvir ederken dimi donundan da (B.: Don) bahsediyor: Kütükde yaşı onsekiz yirmi Kasımpaşalı Kayıkcı Memi Şehbazın hüsnü şânıdır diyüb Hoş kesmiş berber zülüf perçemi Baldırı çıplak ayaklar yalın Elhak ki değer çekilse resmi Helâli bezden gömlek şikâfı İçre sinenin âyine ismi Kaddi şimşâdı gör tığ gibi çâlâk Bol paça donu ak sâde dimi Şâhhin başında al fino fesi Aman ne açmış külhanbeyimi Evliyâ Çelebi XVII. yüzyıl ortasında İstanbul’da dimici esnafını 58 dükkân ve 100 nefer olarak gösteriyor.