Hepsi taşralı, bilhassa Malatyalı ve Cideli, 25-30 yaş arasında güçlü kuvvetli ve rûhen serserî delikanlılar, genç adamlardır; memleketleri dilenci çıkarır iken kendileri İstanbul’a iş için gelmişler, fakat hiçbir yerde barınamayıp, kinli, hırçın yaradılışları dilenmeye de mâni olduğu için çocuk dilendirerek onların topladıkları para ile itlik yolunda yaşarlar; kumar başlıca meşgaleleridir, hepsi esrar çeker; bekârhânelerde tutdukları odalarda çocukları ile berâber yatarlar, çocuğu muhitine kardeiş olarak tanıtır; dilendiği çocuğu her türlü kötülüğe, kumara ve esrara alışdırır, onu, bir fâhişesi, metresi olsa bile behimî hırsalarına da alet eder. Bu uygunsuzlar “Pehlivan” denilirdi. Dilenci Pehlivanlarının vâsitai tese’ül ve şenaati olmuş çocukların hepsi büyüdükleri zaman birer eskarkeş, kumarbaz, serseri, hırsız olmuş, içlerinden kaatil olanlar bile çıkmışdır (B.: Dilenci Îradcısı). SERVET