İstanbul’da kadimden beri aslaa önlenememiş olan dilencilik Tanzimatdan önce hiç olmazsa kontrol altına alınmak istenmiş, İstanbul dilencileri bir esnaf zümresi kabul edilerek, yeri Eyyub Camii Kebiri olmak üzere “Seele Kethüdâlığı” adı ile bir kâhyalığa bağlanmışdı, halk “Dilenciler Kâhyası” dır idi. Bu sûretle cenâze dilencilerinin çokluğu ve yapışkanlığı ile meşhur Eyyubda dilencilere birer esnaf ruhsat tezkeresi verilmiş, nisbî bir huzur temin edilmişti.