1885 ile 1890 arasında Üsküdarın Divitciler sandığı uşaklarından namlı tulumbacılarından bir delikanlı; o devirde avam arasında sivrilip zengin olmuş kimseler, yine o tabaka arasında tulumbacılığa veya pehlivanlığa hevesli gençleri himâye ederler, para sıkıntısı çektirmeyerek hevesli oldukları yolda şöhrete ulaşmalarını sağlarlardı; bu tulumbacıyı da uzun zaman Salacak ve Salıpazarı deniz hamamlarını kurub işletmiş Divitciler Sandığı reisi Yıkıcı İshak’ın büyük kardeşi Keskin Hurşid himâye ettiği için ona nisbetle Hamamcının Dilâver diye anılırdı; gaayetle dilber, yakışıklı bir gencdi; bıçkın meşreb, süslü gezer, boyubağlı, bastonlu, mâvi gözlüklü (B.: Baston; Boyunbağı; Mâvi gözlük), apiko delikanlı idi. Aşağıdaki muhayyer köçekce onun şanında olub bir zamanlar ilk iki mısrası herkesin ağzında dolaşırdı; Şarkıyı yazan belki de besteleyen Hüznî’nin kim olduğunu bilemiyorum: Çıkalım Bağlarbaşına Mâilim samur kaşına Yaraşmış şâhin başına Elde gümüşlü kırbacı Eğri fesli tulumbacı Koşarlı ayağı güzel Yangıncı uşağı güzel Tırabulus kuşağı güzel At nârayı acı acı Eğri fesli tulumbacı Gel sineye ayvazım gel At vahşeti haylazım gel Bıçkın civan şehbazım gel Gözüm nuru başım tacı Eğri fesli tulumbacı Salacakda kurmuş hamam Al futayla o gül endam Dolaşırken dayanamam Sensin gönül ibtih...

1885 ile 1890 arasında Üsküdarın Divitciler sandığı uşaklarından namlı tulumbacılarından bir delikanlı; o devirde avam arasında sivrilip zengin olmuş kimseler, yine o tabaka arasında tulumbacılığa veya pehlivanlığa hevesli gençleri himâye ederler, para sıkıntısı çektirmeyerek hevesli oldukları yolda şöhrete ulaşmalarını sağlarlardı; bu tulumbacıyı da uzun zaman Salacak ve Salıpazarı deniz hamamlarını kurub işletmiş Divitciler Sandığı reisi Yıkıcı İshak’ın büyük kardeşi Keskin Hurşid himâye ettiği için ona nisbetle Hamamcının Dilâver diye anılırdı; gaayetle dilber, yakışıklı bir gencdi; bıçkın meşreb, süslü gezer, boyubağlı, bastonlu, mâvi gözlüklü (B.: Baston; Boyunbağı; Mâvi gözlük), apiko delikanlı idi. Aşağıdaki muhayyer köçekce onun şanında olub bir zamanlar ilk iki mısrası herkesin ağzında dolaşırdı; Şarkıyı yazan belki de besteleyen Hüznî’nin kim olduğunu bilemiyorum: Çıkalım Bağlarbaşına Mâilim samur kaşına Yaraşmış şâhin başına Elde gümüşlü kırbacı Eğri fesli tulumbacı Koşarlı ayağı güzel Yangıncı uşağı güzel Tırabulus kuşağı güzel At nârayı acı acı Eğri fesli tulumbacı Gel sineye ayvazım gel At vahşeti haylazım gel Bıçkın civan şehbazım gel Gözüm nuru başım tacı Eğri fesli tulumbacı Salacakda kurmuş hamam Al futayla o gül endam Dolaşırken dayanamam Sensin gönül ibtihâcı Eğri fesli tulumbacı Şirin adı Dilâverdir Şâhi hûban semenderdir Hüzninin bahtı yâverdir Alır güzellerden bacı Eğri fesli tulumbacı Hamamcı Hurşid gümrük hammallığından türemiş, iri yarı, sırım gibi bir herifdi, bıçaksız dolaşmaz kaldırım kabadayılarındandı, bir akşam Salıpazarındaki hamamı kapadıkdan sonra kendi ayarında ve meşrebinde adamlarla içki sofrası kurmuş, gece yarısından sonra da denize girmişler, fakat Hürşid bir dalmış, bir daha çıkmamış. Mezkûr deniz hamamında daha önce ve sonra da böyle esrarlı ğlüm vak’aları olmuşdur. Hâmisinin ölümünde yirmi yirmibir yaşlarında bir genc olan Dilâver vak’adan pek az sonra hamamcının dul karısı ile evlenmişdir. Vâsıf HİÇ