GÜLLÜ – 1885 ile 1890 arasında kalender halk şâiri Âşık Râzinin kapatma mâşûkası olmuş oba çingenelerinden bir kız,Râzi tarafından şu kıt’alarla övülmüştür : Topcuların sultanı Güllü Kızı gördün mü ? Kara saçın telinden sen hiç kemend ördün mü? Kadre irer muhakkak sînesine çekenler Kıbti sultan kara kız o gözleri mürdümü Entârisi şalvarı allı güllü basmadan Vaz geçemem ben aslaa o pervâsız haspadan Öpülmedik yeri yok dudağından topuğa Bakarsın sabah olur kara kıza doymadan Güllü Kızda yanaklar humret üzre gülgüldür Güllü Kızda dudaklar tâbesabah bülbüldür Güllü Kızın göğsünde iki ceylân yavrusu Güllü Kızda ayaklar iki kocan sünbüldür Güllü kızım uyurken mışıl mışıl melekdir Güllü Kızım oynarken sankim çarkıfelektir Güllü Kızım pazarda ızgara maşa satar Güllü Kızım hamamda dellâkdan civelektir Güllü Kızın babası ayıcı ya demirci Güllü Kızın anası fal açmada birinci Güllü Kızın kardeşi bir güzel kara köçek Güllü Kızın kocası ayır taşdan pirinci Konar göçer obadan kaçırdım ben Güllüyü Belâlardan dâimâ seçerim püsküllüyü Meşresimiz malumdur cihan silir Râziyi Yapamam ah yapamam aslaa başka türlüyü Bırakmam aslaa seni heves geçerse yarın Peşin sıra gelse de en güzel şoparların Bûsegâhı Râzidir bak Güllü Kız Güllü Kız Serkeş fetâ dökümü şu güzel ayakların Vâsıf HİÇ