Şâir, edib, edebiyatımızda “Fecriâtî” adı ile anılan mektebin seçkin temsilcilerinden; 6 haziran 1887 de Kudüsde doğdu, babası Hattatzâde Mustafa Esad Bey o tarihde Kudüs Mutasarrıflığı muhasebeciliğinde bulunuyordu. Esad Bey aslen Giridlidir, Kandiyelidir ;Esad Beyin babası Rıdvan Ağa Kandiye yeniçeri ağalığında bulunmuş ve 106 yaşına kadar yaşamışdır. İzzet Melih’in annesinin adı Seniye Hanımdır; Kandiyenin en zengin âilesi olan Tahmiscizâdelerden İbrahim Melek Beyin kızıdır. Esad Bey Kudusden Konya defterdarlığına nakledilmiş, oradan da memleketi olan Girid defterdarlığana tâyin edilmişdi. 1897 de Girid ihtilâli vahim bir hal alınca âilesini İstanbula yollamış, kendisi o güç zamanda vazifesi başında kalmış ,iki sene sonra 1899 da izin alarak hasta ve yorgun olarak İstanbula âilesinin yanına gelmiş ve iki hafta sonra vefât etmişdir. Çok okur, aydın bir zât idi, Abdülmecid zamanında iki defa Parise gitmeye muvaffak olmuşdu. İstanbula geldikleri yıl, 1897 de, kardeşi Kâzım Bey ile birlikde Galatasarayı Sultânisine kaydedilen İzzet Melih bey babasını kaybettiği zaman henüz 12 yaşında idi. 1906 da Galatasarayı Sultânîsinden diploma aldı; Tütün Rejisi idâresine girdi, burada çalışır iken Paris Üniversitesi Hukuk Fakültesinin derslerini tâkib ederek yüksek tahsilini yapdı. Edebiyata ...

Şâir, edib, edebiyatımızda “Fecriâtî” adı ile anılan mektebin seçkin temsilcilerinden; 6 haziran 1887 de Kudüsde doğdu, babası Hattatzâde Mustafa Esad Bey o tarihde Kudüs Mutasarrıflığı muhasebeciliğinde bulunuyordu. Esad Bey aslen Giridlidir, Kandiyelidir ;Esad Beyin babası Rıdvan Ağa Kandiye yeniçeri ağalığında bulunmuş ve 106 yaşına kadar yaşamışdır. İzzet Melih’in annesinin adı Seniye Hanımdır; Kandiyenin en zengin âilesi olan Tahmiscizâdelerden İbrahim Melek Beyin kızıdır. Esad Bey Kudusden Konya defterdarlığına nakledilmiş, oradan da memleketi olan Girid defterdarlığana tâyin edilmişdi. 1897 de Girid ihtilâli vahim bir hal alınca âilesini İstanbula yollamış, kendisi o güç zamanda vazifesi başında kalmış ,iki sene sonra 1899 da izin alarak hasta ve yorgun olarak İstanbula âilesinin yanına gelmiş ve iki hafta sonra vefât etmişdir. Çok okur, aydın bir zât idi, Abdülmecid zamanında iki defa Parise gitmeye muvaffak olmuşdu. İstanbula geldikleri yıl, 1897 de, kardeşi Kâzım Bey ile birlikde Galatasarayı Sultânisine kaydedilen İzzet Melih bey babasını kaybettiği zaman henüz 12 yaşında idi. 1906 da Galatasarayı Sultânîsinden diploma aldı; Tütün Rejisi idâresine girdi, burada çalışır iken Paris Üniversitesi Hukuk Fakültesinin derslerini tâkib ederek yüksek tahsilini yapdı. Edebiyata hevesi Galatasarayda iken, 13-14 yaşlarında başlamışdı; ve orada, edebiyatımızın şöhretlerinden Ahmed Haşim, Abdülhak Şinasi, Hamdullah Subhi ve Emin Bülend yakın arkadaşları olmuşdu. Tütün Rejisinde çalışır iken Parisde çıkan “Les Annabs” ismindeki meşhur derginin açdığı nesir yarışmasına, 18 yaşında iken fransızca olarak yazdığı “Mâziye rağmen..” ismindeki bir roman ile katıldı ve ikinci mükâfatı kazandı. İzzet Melih Bey Tütün Rejisi İdâresinde çok çabuk ilerledi, 1912 de 25 yaşında umumî kâtib ve 1913 de müdür oldu, Türkiye Cumhuriyeti Hükûmeti tarafından Reji İdâresi satın alınıncaya kadar bu vazifede kaldı (mart 1925). 1925-1930 arasında bâzi mâlî teşebbüsler ve borsa işleri ile meşgul oldu, bir fransız müessesesi “Bonque de la Saine” nin mâlî müşâvirliğinde, ve bir alman müessesesi “Deutsehe Orient Bank” ın direktörlük komitesi âzâlığında bulundu. 1930-1938 arasında İstanbul Tramvay Şirketi ile Satie Elektrik Şirketinin idâre meclisi âzâlığında ve Elektrik Şirketinin umum yazı işleri müdürlüğünde bulundu. 1941 de Ankarada Anadolu Ajansı müdürlüğüne tâyin edildi, ve 1948 de emekliye ayrılıncaya kadar bu vazifede kaldı; 1942-1946 arasında ayrıca Ankarada Harb Akademisinde Fransızca muallimliği yapdı. Uzun sürmüş bir inzivâ devresinde önemli edebî tercemelerle meşgul olmuş ve 25 haziran 1966 da İstanbulda Şişlideki evinde vefât ederek Zincirlikuyu Kabristanına defnedildi. Üç defa evlenmişdi; Âbidin Paşanın torunu olan ilk zevcesi Semiha Hanımdan Remîde adında bir kızı oldu. İkinci zevcesi Şâkir Paşanın kızı Fahrünnisâ Hanımdır, ondan da Faruk (vefat etmişdir), Nijad (ressam) ve Şirin (tiyatro alanında isim yapmışdır) adında üç çocuğu olmuşdur. Son ve üçüncü zevcesi çok çok aydın bir Türk kadını olan Arabzâde Cevdet Beyin kızı Fatma Hanımefendidir. İzzet Melih Devrime Fransa Hükûmeti tarafından Légion d’Honneur nişanının officier rütbesi verilmiş, ve bu seçkin edib Parisde “Socieété des gens de Lettıres” e ilk Türk aslî âzâ olarak seçilmişdi. Eserleri : Leylâ (Piyes), Tezad (Roman), Sermed (Roman), Hüzün ve Tebessüm (nesirler, hikâyeler), Her Güzelliğe Âşık (nesirler, hikâyeler, seyahat notları), Henri Bataille (Edbî etüd), Türkiyenin Teceddüdü (Etüd) Antar (Şükrü Ganem’den terceme), Meşaleler (Henri Bataille’dan terceme), Seyyah (Deny Amiel’den terceme), Lorenzaccio (Alferd de Musset’den terceme), Fantasio (Alfred de Musset’den terceme), Eski Zaman Beldesi (“Cité Antique”, Fustel de Coulanges’dan terceme), gazete ve mecmulardan türkce ve fransızca makaaleler. İ.Melih Devrim (Resim: Nezih)