Geçen asır başında siyâsî dedikodulara, bilhassâ hükûmet aleyhinde konuşmalara verilmiş bir isimdir; nâzik zamanlarda dellâllar çıkartılarak Kahvehânelerde, hamamlarda, ve bütün umumîyerlerde devlet sohbetinin yasak edildiği halka ilân edilirdi. Hükûmet ajanları, hafiyeler tarafından devlet sohbeti olduğu ihbar edilen yerlerde kapatılır, kahvehâne ise kahvecisi, hamam ise hamamcısı, han ise odabaşısı ve devlet sohbetine katılanlar da en hafifinden sürgüne gönderilirdi (B.: Dizdarın Kahvehânesi; Salih Efendinin Kahvehânesi; Helva Sohbeti Yasağı). İstanbulda devlet sohbetlerinin en yaygın olduğu devirler Üçüncü Sultan Selim devri ile Alembdar Mustafa Paşanın kısa diktatörlük zamanıdır.