Sarayın bir dış hizmet ocağının zâbiti ve efrâdı; Birinci Mîrahur Ağalığa bağlı bir ocakdı; deve ahırları ve deveci koğuşları Bakırköyünde Fil Damı civârında idi, en küçük bir izi kalmamışdır (B.: Fil Damı). Hassa develeri, seferi hümâyunlarda pâdişahın ağırlığını taşımak, kurbanlık ve Surre Devesi olarak beslenir, bakılırlardı (B.: Deve). Resmî kayıdlarda “deveci” karşılığı arabca “sarban” kelimesi kullanılmış, bu ocağın zâbitlerine de “Sarbanbaşı”, “Sarban kethüdâsı” gibi unvanlar verilmişdir. Acemi neferlere de deveci şâkirdi (çırağı, yamağı) denilirdi, tercihen konar göçer yörüklerden ve onların boylu boslu, pençeli genc irilerinden seçilirlerdi. Zâbit ve nefer başlarına kırmızı sivri (mahrûtî, konik) külâh giyerlerdi.