1885 ile 1890 arasında hem yüzünün hem de sesi’nin güzelliği ile tanınmış Kasımpaşalı genç bir hallac; Kasımpaşa Mevlevîhânesinde de zâkirlik ederdi. Devrin büyük kalender halk şâiri Tophâne kâtibelerinden Üsküdarlı Âşık Râzi, kendi tâbiri ile “nevedâ” bir gazelinde bu hallac güzeli genc zâkirin adını kaydetmişdir: Kande varsam rûzü şeb pek ribdâne eylendim Hâlü şâna muvâfık tâzelerle peylendim Molla oldum medrese höcresinde çömezim Hizmetimde pervâne sîne bülbülü nedim Seyyah oldum dalımda can yoldaşım civelek Bir çizmeli pür silâh fedâî şehlevendim Karadeniz Akdeniz deryâlarda dolaşdım Çerez oldu çeşmime çıplak kalyon levendim Deryâ seyrine çıkdım pırpırı sûhi şehbaz Nevcivan hamlacının zevrakçesine bindim Germâbei safâda ham gümüşden yapulu Dellâki aşkbaz oldu enîsi şekerhandim Mestâne cilvesiyle bir büti tersâbeçe Meyhâneye vardıkda kadehkârım efendim Hümâ pervaz o şûhi mevlevînin kâkülü Çillehânei aşkda gerdenimde kemendim Tennûrei beyzâyı lâbis Zâkir Dervişim Pâyi mihrâbı aşkım fetâyı dilpesendim Destinde kemânesi halllacın mestânesi Şöhreti “Cennetgülü” ol servi serbülendim Bu ne edâ gazeli anın emriyle yazdım Şâhıma beğendirdim ve hem kendim beğendim Cevher ile nakşettim aşkımın târihini “Tophâne Kaleminde kâtibi hünermendim” 1304 (M. 1886—1887) Vâsıf HİÇ