Hadikatül Cevâmi şu mâlûmâtı veriyor: “Bânîsi Molla Fenârî Mehmed Efendidir, hicrî 949 da Abdülkadir Efendiden sonra şeyhülislâm olmuş, 952 de tekaüd olarak 954 de (M. 1547) vefât etmişdir. Minberini Burnaz İbrahim Ağa nâmında bir hayır sâhibi koymuşdur; yakınında bir bağ içinde Karakulak Suyu demekle meşhur bir su vardır, bir âlâ su olduğundan Üçüncü Sultan Selim zamanında vâlide kethüdâsı Giridli Yusuf Ağa mermer taşlar ile yapdırıp suyu arslan ağzı lüleden akıtmışdır, iki tarafına da küçük birer köşk binâ etmişdir” (B.: Dereseki Köyü; Karakulak Suyu). Dereseki Köyünün merkezinde, Karakulağa giden cadde üzerinde, Beykoz tarafından gelindiğine göre caddenin sol kenarında, sed üstündedir, kapusu kendi adını taşıyan sokağa açılır. Küçük bir kâgir kapu olup duvarları sarı badanalıdır. Mustakil plânlı bir yapıdır; son cemaat yerinin sol tarafı bir iç duvarla bölünerek oda hâline getirilmişdir; sağ tarafına da sokağa iki penceresi bulunan ve kapusu yandaki isimsiz aralık sokakda bir odacık eklenmişdir ki köy ihtiyar heyetinin toplandığı yerdir. Son cemaat yerinin sağında dar bir kapudan bir ara boşluğa geçilir; buradan ikinci bir dar kapudan minâreye çıkılır, kadınlar mahfiline çıkan ahşab merdiven de bu ara boşlukdadır; asıl ibâdet sahnında mihrab, mustakil yapının küçük duvarında v...

Hadikatül Cevâmi şu mâlûmâtı veriyor: “Bânîsi Molla Fenârî Mehmed Efendidir, hicrî 949 da Abdülkadir Efendiden sonra şeyhülislâm olmuş, 952 de tekaüd olarak 954 de (M. 1547) vefât etmişdir. Minberini Burnaz İbrahim Ağa nâmında bir hayır sâhibi koymuşdur; yakınında bir bağ içinde Karakulak Suyu demekle meşhur bir su vardır, bir âlâ su olduğundan Üçüncü Sultan Selim zamanında vâlide kethüdâsı Giridli Yusuf Ağa mermer taşlar ile yapdırıp suyu arslan ağzı lüleden akıtmışdır, iki tarafına da küçük birer köşk binâ etmişdir” (B.: Dereseki Köyü; Karakulak Suyu). Dereseki Köyünün merkezinde, Karakulağa giden cadde üzerinde, Beykoz tarafından gelindiğine göre caddenin sol kenarında, sed üstündedir, kapusu kendi adını taşıyan sokağa açılır. Küçük bir kâgir kapu olup duvarları sarı badanalıdır. Mustakil plânlı bir yapıdır; son cemaat yerinin sol tarafı bir iç duvarla bölünerek oda hâline getirilmişdir; sağ tarafına da sokağa iki penceresi bulunan ve kapusu yandaki isimsiz aralık sokakda bir odacık eklenmişdir ki köy ihtiyar heyetinin toplandığı yerdir. Son cemaat yerinin sağında dar bir kapudan bir ara boşluğa geçilir; buradan ikinci bir dar kapudan minâreye çıkılır, kadınlar mahfiline çıkan ahşab merdiven de bu ara boşlukdadır; asıl ibâdet sahnında mihrab, mustakil yapının küçük duvarında ve duvar içindedir; mihrab duvarında iki, uzun yan duvarlarda ikişerden dört, son cemaat duvarında, bölme odaya bakan bir ki ceman 7 pencere ile aydınlatılmışdır. Ahşab sâde minberi son zamanlarda konmuşdur; mâbet, son cemaat yeri ile birlikde ahşab bir beşik çatı ile örtülmüşdür. Minaresi mescid binâsına nisbetle çok kalın düşmüşdür, tuğla minâredir; şerefesinin korkuluğu âdi demir parmaklıkdır, minâre külâhı da gaayet kısa, ters kapanmış boru çiçeği şeklindedir; minârenin arkasında ve camiinin sağ duvarına bitişik bir tabutluk vardır. Camiin kapusu önünde meydanımısı açıklıkta bir bizans sütununun büyük başlığı musalla taşı olarak kullanılmakda idi; dikkate değer kadim büyük bir yapıya âid olduğu bellidir. Cami kapusunun solunda beton muslukları vardır. Temiz, bakımlı bir köy mescididir. Rizeli Hasan Sağlam adında kuran kursundan mezun bir genç 1964 yılından beri imamlığında bulunuyordu, cemaatten sesi güzel olanlar da müezzinlik vâzifesini görmekde idiler. Bir beton yapı olan köy okulu da mescidin yanındadır (Temmuz 1966). Erdem YÜCEL Dereseki Mescidi (Resim ve plân – Kroki : Ö. Tel)