Beykoz Kâzasının köylerinden; Beykoz Deresi vâdîsinde, Beykoz kasabasına 7 kilometre mesâfededir; bu satırların yazıldığı sırada 75 evli bir köy olup nüfusu 500 kişi kadardır. Bir mecsidi (B.: Dereseki Mescidi), beş sınıflı bir ilk okulu, 2 kahvehânesi; 4 bakkalı ve 1 fırını vardır; fırın ihtiyacı tam olarak karşılayamadığı için ekmeğini ve etini yakında bulunan Akbaba köyünden temin etmekde idi (Temmuz 1966). Vaktiyle bir de hamamı varmış, pek harab bir halde iken 1895-1910 arasında yıkdırılmışdır, 1966 da yeri arsa-tarla idi. Dereseki, yahud daha doğru söylenişi ile Deresekisi Köyü (Seki = sed, sedir) devam ede gelmiş rivâyete göre İstanbulun fethinden bir asır kadar önce kurulmuşdur, köyün kurucusu bilinen ve “Kırklar Sultan” diye anılan zâtin kabri köy civârında dere boyunda bir sed, seki üstündedir. Köy mescidinin bânisi Molla Fenârî Mehmed Efendidir, şeyhülisâmlığa kadar yükselmiş ulemâdan olup hicrî 954 (M. 1547) de vefât etmişdir (B.: Mehmed Efendi, Molla Fenârî). Köy halkı eskiden bağçıvanlık ve odunculuk ile geçinirdi; çok güzel bir vâdîde kurulmuş olan Dereseki etrâfı ormanlarla kaplı idi; namlı av yataklarından biri idi. Orman kalmamış, toprak halkı besleyemez olmuş, Deresekililerin mühim bir kısmı Beykozdaki Sümerbank Deri-Kundura Fabrikasında çalışmakda, bir kısmı d...

Beykoz Kâzasının köylerinden; Beykoz Deresi vâdîsinde, Beykoz kasabasına 7 kilometre mesâfededir; bu satırların yazıldığı sırada 75 evli bir köy olup nüfusu 500 kişi kadardır. Bir mecsidi (B.: Dereseki Mescidi), beş sınıflı bir ilk okulu, 2 kahvehânesi; 4 bakkalı ve 1 fırını vardır; fırın ihtiyacı tam olarak karşılayamadığı için ekmeğini ve etini yakında bulunan Akbaba köyünden temin etmekde idi (Temmuz 1966). Vaktiyle bir de hamamı varmış, pek harab bir halde iken 1895-1910 arasında yıkdırılmışdır, 1966 da yeri arsa-tarla idi. Dereseki, yahud daha doğru söylenişi ile Deresekisi Köyü (Seki = sed, sedir) devam ede gelmiş rivâyete göre İstanbulun fethinden bir asır kadar önce kurulmuşdur, köyün kurucusu bilinen ve “Kırklar Sultan” diye anılan zâtin kabri köy civârında dere boyunda bir sed, seki üstündedir. Köy mescidinin bânisi Molla Fenârî Mehmed Efendidir, şeyhülisâmlığa kadar yükselmiş ulemâdan olup hicrî 954 (M. 1547) de vefât etmişdir (B.: Mehmed Efendi, Molla Fenârî). Köy halkı eskiden bağçıvanlık ve odunculuk ile geçinirdi; çok güzel bir vâdîde kurulmuş olan Dereseki etrâfı ormanlarla kaplı idi; namlı av yataklarından biri idi. Orman kalmamış, toprak halkı besleyemez olmuş, Deresekililerin mühim bir kısmı Beykozdaki Sümerbank Deri-Kundura Fabrikasında çalışmakda, bir kısmı da memur idi. Pek az kişi de bağçıvanlığa devam etmekde idi. Deresekinin cevizi, ayşekadın fasulyası ve reçelelik gülü meşhurdur; ceviz ile fasuleyası “Beykoz Cevizi”, “Beykoz Fasulyası” diye anılır; köy, İstanbul şekercilerine her sene 10 ton kadar reçelelik gül satar . Dereseki Köyünün bir hususiyeti bastonculuk üzerine bir köy işçiliğine sâhib olmuşdur, Osman Şenoğlu, Hayri Yılmazkaya, Râşid Işıldar ve Ali Akan adında dört usta tarafından işletilir ve her birinde 4-5 genç ve çocuk çalışır dört baston ve şemsiye sapı atölyesi vardır. El tezgahlarında kestâne ağacından yapılan baston ve şemsiye sapları yalnız İstanbul Piyasasına değil, bütün Anadoluya ve külliyetli mikdarda Suriyeye sevkedilir. Cenub vilâyetlerimiz ile Suriyede nârinciye mahsulleri ambalajlarında kullanılan ve kestâne çubuklarından papılan çenberler de Dereseki Köyünde imâl edilir. İstanbulun büyük şöhretlerinden Karakulak menbâ suyu bu Dereseki Köyü arâzîsi içindedir; bu münâsebetle yakın bir zamana kadar köy halkının bir kısmı da suculuk ile geçinirdi. Dereseki Köyü, Köy Kanunun yürürlükde olduğu bir yerdir, bu kanuna göre menbâ suları köy geliri kabul edilmişdir; halbuki Karakulak Suyu Vakıflar İdâresi tarafından bir müteahhid eliyle işletilir. (B.: Karakulak Suyu). Meşhur Sırmakeş Suyu da Dereseki Köyü arazisi dâhilindedir. Beş çeşmesi ile bu köy su bakımından büyük lutfa kavuşmuşdur. Köyün eski avculuk geleneği tamâmen kalkmamışdır; köyü ziyâretimiz tarihinde Ahmed Duman gibi namlı bir eski avcu da hayatda idi; yakın geçmişe kadar Dereseki civârında yaban domuzu, karaca, çulluk avına çıkılırdı. Köy elektrik ile aydınlatılmış ve Beykoza Belediye Otobüsleri ile bağlanmışdır; 3 araba sabah, 3 arabada öğleden sonra Beykozdan Deresekiye gelir, döner; Dereseki-Beykoz arası 50 Dereseki-Üsküdar arası da 120 kuruştur. Bir de köy otobüsü vardır, Karakulak suyuna kadar çıkar. Dolmuş taksi ücreti 1 liradır. Tahsile devam etmek istiyen köy çocukları Beykoz Orta Okuluna giderler; oğlanlar lise tahsilini Kabataş Erkek Lilesinde, kızlar da Kandilli Kız Lisesinde yaparlar. 1964 - 1965 arasında Karakulak suyunda iki turistik lokanta-gazino açılmışdır; biri menbâ suyu çeşmesinin hemen karşısındadır; yeri Deresekinin köy şahsiyetine âid olub Metin ve Ahmed Kavcı adında iki genç tarafından yapılmış, ve işletilmekde idi; temiz, ve emsâline nisbetle çok çok ucuz bir yerdi. Diğeri menbâ suyunun yanındaki bayır üstünde idi, emekli başçavuş Naci Durusoy tarafından işletiliyordu. Gecekondu Mahallesi — Dereseki Köyü sınırı içinde Almalı ve Kaynarca çiftlikleri arâzisinde kurulmuş bir mahalledir; 1941 de başlamış 1966 da 500 hâne olmuşdur; 3000 nüfusu vardır. İskân yâsağı olan orman bölgesinde kurulmuş olduğu için orman umum müdürlüğü ile muhâkemeli idiler; mustakil köy şahsiyeti almamış, arada 5 kilometroluk bir mesâfe bulunduğu halde Dereseki Köyünün bir mahallesi itibar edilmiş, son muhtar seçimlerinde de seçimi bu mahallenin adayı kazanmışdı; asıl köy ile gecekondu mahallesi arasında araba yolu yokdur; Beykozdan gidilir. Gecekondulu muhtar nefsi Deresekililerin işlerini Beykozda bir kahvehânede oturup görmekte idi. Almalı Çiftliğindeki gece konduların nüfus eksiriyeti baskınından kurtarıp Dereseki Köyü muhtarlığına altı asırlık köyün asıl halkına bırakmak gerekir; köyden çok uzak ve köyden kat kat büyük gecekonduları Deresekiye bir mahalle gibi eklemek her halde sakat bir idâri maslahat işidir. 1966 temmuzunda Deresekiyi ziyâretimizde bize çok nâzik delâletde bulunmuş Beykoz kaymakamı Zeki Ocaklı’ya, tahrirât kâtibi Halim Bayrakdar’a, ve Deresekili Bekir Çoşkuna burada şükrânımızı kaydetmek lâzımdır. Bibl.: R.E.K., E. Yücel, S. Erdem ve Agob Celâlyan, Gezi notu. Dereseki Köyünün mevkii (Kroki Deveciyandan)