Ünlü halk şâiri, asıl adı İbrahimdir; 1772 de Bolu vilâyetinde Gerede kazâsında Şahneler Köyünde doğmuşdur, babasının adı Ali’dir; babasının küçük yaşda kaybetmiş, geçmiş kaygusu ile çocuk sayılacak çağda önce Konyada, sonra İstanbulda gurbete düşmüş, bilhassa İstanbulda bekâr uşaklığı hayatında hanlarda kahvehânelerde gördüğü saz şâirlerine özenerek pek genç yaşda âşıklık yoluna sapmış; aşık kahvehânelerinde çırak olarak kahvehânede yatar barınırken saz çalmaya, şiirler düzmeye başlamışdır, söylediği şiirler muhîtinde beğenildiği için istîdâdını Allâhın lutfu bilerek ilk şiirlerinde “Lutfi” mahlasını kullanmışdır. Dikkati çekerek himâye gördüğü muhakkakdır; kendisine edebî bir eğilim sağlayan, divan edebiyatı ve tasavvuf ile meşgul olmasına imkân veren hâmî veyâ hâmîleri meçhul kalmışdır, devlet kapusuna alınmış, memur olarak Anadoluda bulunmuş, hattâ Mısıra kadar gitmişdir. Bir ara köyüne dönmüş, evlenmiş, iki evlât sâhibi olmuş, sonra geçinme yolunda tekrar gurbete düşmüşdür; seyahatlarından birinde, 1846 da Ankarada 74 yaşında vefât etmiş Koyunpazarındaki camiin mezarlığına defnedilmişdir. Bu büyük halk saz şâiri hakkında Çankırı millet vekili Talet Beyin “Âşik Derdli” adı ile yazdığı ve 1928 de Boluda basdırdığı eseri göremedik. İbrâhim Alâeddin Gövsa “Türk Meşhurları” isiml...

Ünlü halk şâiri, asıl adı İbrahimdir; 1772 de Bolu vilâyetinde Gerede kazâsında Şahneler Köyünde doğmuşdur, babasının adı Ali’dir; babasının küçük yaşda kaybetmiş, geçmiş kaygusu ile çocuk sayılacak çağda önce Konyada, sonra İstanbulda gurbete düşmüş, bilhassa İstanbulda bekâr uşaklığı hayatında hanlarda kahvehânelerde gördüğü saz şâirlerine özenerek pek genç yaşda âşıklık yoluna sapmış; aşık kahvehânelerinde çırak olarak kahvehânede yatar barınırken saz çalmaya, şiirler düzmeye başlamışdır, söylediği şiirler muhîtinde beğenildiği için istîdâdını Allâhın lutfu bilerek ilk şiirlerinde “Lutfi” mahlasını kullanmışdır. Dikkati çekerek himâye gördüğü muhakkakdır; kendisine edebî bir eğilim sağlayan, divan edebiyatı ve tasavvuf ile meşgul olmasına imkân veren hâmî veyâ hâmîleri meçhul kalmışdır, devlet kapusuna alınmış, memur olarak Anadoluda bulunmuş, hattâ Mısıra kadar gitmişdir. Bir ara köyüne dönmüş, evlenmiş, iki evlât sâhibi olmuş, sonra geçinme yolunda tekrar gurbete düşmüşdür; seyahatlarından birinde, 1846 da Ankarada 74 yaşında vefât etmiş Koyunpazarındaki camiin mezarlığına defnedilmişdir. Bu büyük halk saz şâiri hakkında Çankırı millet vekili Talet Beyin “Âşik Derdli” adı ile yazdığı ve 1928 de Boluda basdırdığı eseri göremedik. İbrâhim Alâeddin Gövsa “Türk Meşhurları” isimli eserinde: “tarikata girdi”, “Köyüne elinde saz, başında sikke ile döndü” diyor, girdiği tarikatın adını yazmıyor, edebi hüviyeti için de: “Hem parmak hesâbı ile, hem aruz vezni ile şiirler meydana getirmişdir, sözlerinde düzgün tahsil görmeyenlere mahsus pürüzler olmasına rağmen içli bir şâirlik ve bâzı defa çok ince bir birim vardır” diyor. Türk Ansiklopedisi de şunları yazıyor: “Dili oldukca ağırdır, Divan Edebiyatının etkisinde kalmışdır”. Derdlinin divânı arab asıllı Türk harfleri ile bir kaç defa basılmışdır. Darbı mesele hâline gelmiş şu zarif mısrâ Derdlinindir: Mevlevîdir sevdiğim her dem külâh eyler bana Bu büyük şâirin yetişmesinde eski İstanbulun en aşağı halk tabakalarına kadar sinmiş kültür atmosferinin tesiri çok büyüktür. Hüsnü KINAYLI