9 Kasım 1965 günü sabah saat 6.50 de Boğazın Anadolu yakasında Beykozdan 12 yolcu ile Rumeli yakasında Yeniköye gitmekde olan Ahmed Ersoy adında bir kayıkcı-kaptan idâresinde 11806 numaralı büyük motorlu dolmuş kayığı gaayet kesif bir sis yüzünden Karadenize çıkmakda bulunan Yunan bandıralı Europe isimli şilebe çarparak parçalanmış ve yolcularından yüzme bilmeyen 5 kişi boğulmuşdur. Kayıkcı ile diğer 7 yolcu, parçalanan motörun deniz yüzündeki ahşap enkazına tutunmuşlar ve ancak 1,5 saat sonra Rumelikavağına gitmekde olan bir balıkçı kayığı tarafından toplanıp kurtarılmış ve Baltalimanı Hastahânesine götürülmüşdür. Motorun yolcuları, Beykoz ve civârında oturan ve karşı tarafda, şehirde çalışan işcilerdir; Beykozdan erken saatde kalkarak kendilerini işe yetişdirecek vapur olmadığı için Boğazı her sabah motörlu kayıklarla geçmektedirler. Hiç şüphesiz ki kayıkcı Ahmet Ersoyun o sabah gaayetle kesif bir sisde yola çakması nizamlara, yasaklara aykırı gayreti câhilânedir. Kazâdan kurtulanlardan biri vak’ayı gazetecilere şöylece anlatmışdır: “Göz gözü görmeyen sis arasında ilerlerken birden koca şileble karşılaşdık, şileb motorun tam ortasına çarpdı ve motor ikiye bölündü. Denize döküldükden sonra su yüzüne çıkdığımda iki kızın feryadını işittim, birinin elinden tutup motorun su yüzünd...

9 Kasım 1965 günü sabah saat 6.50 de Boğazın Anadolu yakasında Beykozdan 12 yolcu ile Rumeli yakasında Yeniköye gitmekde olan Ahmed Ersoy adında bir kayıkcı-kaptan idâresinde 11806 numaralı büyük motorlu dolmuş kayığı gaayet kesif bir sis yüzünden Karadenize çıkmakda bulunan Yunan bandıralı Europe isimli şilebe çarparak parçalanmış ve yolcularından yüzme bilmeyen 5 kişi boğulmuşdur. Kayıkcı ile diğer 7 yolcu, parçalanan motörun deniz yüzündeki ahşap enkazına tutunmuşlar ve ancak 1,5 saat sonra Rumelikavağına gitmekde olan bir balıkçı kayığı tarafından toplanıp kurtarılmış ve Baltalimanı Hastahânesine götürülmüşdür. Motorun yolcuları, Beykoz ve civârında oturan ve karşı tarafda, şehirde çalışan işcilerdir; Beykozdan erken saatde kalkarak kendilerini işe yetişdirecek vapur olmadığı için Boğazı her sabah motörlu kayıklarla geçmektedirler. Hiç şüphesiz ki kayıkcı Ahmet Ersoyun o sabah gaayetle kesif bir sisde yola çakması nizamlara, yasaklara aykırı gayreti câhilânedir. Kazâdan kurtulanlardan biri vak’ayı gazetecilere şöylece anlatmışdır: “Göz gözü görmeyen sis arasında ilerlerken birden koca şileble karşılaşdık, şileb motorun tam ortasına çarpdı ve motor ikiye bölündü. Denize döküldükden sonra su yüzüne çıkdığımda iki kızın feryadını işittim, birinin elinden tutup motorun su yüzündeki enkazına kadar yüzdürdüm, öbürü kayboldu...” O kesif sisde bulunduğu yerde demir atması ve sis çanı çalması gereken Yunan şilebinin hareket hâlinde bulunması sorumluluğu mûcib ise de şilebin sorguya çekilen kaptan ve mürettebâtından vardiyada bulunan gemiciler geminin demirli olduğunu söylemişler ise de, kazâzedelerin, 1,5 saat denizyüzünde kalması ve ancak bir balıkcı kayığı tarafından kurtarılması, Europe şilebinin dolmuş motorlu kayığı parçalayıp ikiye biçdikden sonra, seyir üzerinde olduğu için yoluna devam ile kazâ yerinden uzaklaşdığını pek aydın olarak gösterir. Bu deniz kazâsının kurbanları üç çocuk anası Bayan Serhad Özyurt ile bir şemsiyeci yanında çalışan yeni evli Bayan Meliha Ese ve 16 yaşında işçi kız Nezâhet ile askerden yeni terhis edilmiş ve bir dekoratörün yanında çalışan İsmail Aracı adına bir delikanlı ve hüviyeti tesbit edilemeyen bir erkekdir. Burhaneddin OLKER