Geçen asrın ikinci yarısında Kasımpaşada İplikci Hamamında çalışmış ve muhitinde büyük şöhret olmuş Rumeli muhâcirlerinden Tırnavalı bir kıbti dellâkdir. Meçhul bir zât tarafından kaleme alınmış hayat hikâyesini dayın Ali Emîri Efendi merhumun bana bağışladığı kitablar arasında isimsiz bir mecmuadan aynen nahlediyorum: “Çeşmi siyâhı irfânı muhabbetle şûledâr civânı hurdebîn ve hem hizmetinde gaayetle mâhir dellâki nâzenin : (Beyit) Düşmüş telâtumu girdâbı bahri aşka dilber Fûtei gülgûnu misâli bâdiban açılmış “Medînei Kasımpaşada reşk fermâyi gülistâni safâ olan İplikci Hamamının medârı iftihârü ibtihâcı, Eflâtûni Yûnânî’nin güldestei riyâzı uşşak olan Kitâbı Ziyâfetinde beyânı üzre dil yâresinin ilâcı : (Beyit) Hayâtı tâze virür uşşâka bûsi pâyı Şimşir nâlin üzre gör dellâki mehlikaayı “Çerâğı hüsnü kandîli şebistânı hayâl, lisâna geldikde zebânı şîrîni tûtii gûyâ misâl, teni pâki şöyle humret üzredir ki anı gördükde lâlei surh ebkem, verdi âteş renk lât olur : (Beyit) Hicâb itme ne var ki olsan serâpâ uryan Cihânı tenvir iden mihre âr olur mu hiç “Ol fetâ ki efsâfı keşîdei silki tahrir oldu, nâmı lâtîfi Demir Şahdır, cümleye mâlumdur ki Tırnavîyül asıl kıbtii gümrahdır, ammâ ne gam ki serîri mülki hüsn üzre pâdişahdır, anı sevmemek kasem Hüdâya ki günahdır. Demir Şah Del...

Geçen asrın ikinci yarısında Kasımpaşada İplikci Hamamında çalışmış ve muhitinde büyük şöhret olmuş Rumeli muhâcirlerinden Tırnavalı bir kıbti dellâkdir. Meçhul bir zât tarafından kaleme alınmış hayat hikâyesini dayın Ali Emîri Efendi merhumun bana bağışladığı kitablar arasında isimsiz bir mecmuadan aynen nahlediyorum: “Çeşmi siyâhı irfânı muhabbetle şûledâr civânı hurdebîn ve hem hizmetinde gaayetle mâhir dellâki nâzenin : (Beyit) Düşmüş telâtumu girdâbı bahri aşka dilber Fûtei gülgûnu misâli bâdiban açılmış “Medînei Kasımpaşada reşk fermâyi gülistâni safâ olan İplikci Hamamının medârı iftihârü ibtihâcı, Eflâtûni Yûnânî’nin güldestei riyâzı uşşak olan Kitâbı Ziyâfetinde beyânı üzre dil yâresinin ilâcı : (Beyit) Hayâtı tâze virür uşşâka bûsi pâyı Şimşir nâlin üzre gör dellâki mehlikaayı “Çerâğı hüsnü kandîli şebistânı hayâl, lisâna geldikde zebânı şîrîni tûtii gûyâ misâl, teni pâki şöyle humret üzredir ki anı gördükde lâlei surh ebkem, verdi âteş renk lât olur : (Beyit) Hicâb itme ne var ki olsan serâpâ uryan Cihânı tenvir iden mihre âr olur mu hiç “Ol fetâ ki efsâfı keşîdei silki tahrir oldu, nâmı lâtîfi Demir Şahdır, cümleye mâlumdur ki Tırnavîyül asıl kıbtii gümrahdır, ammâ ne gam ki serîri mülki hüsn üzre pâdişahdır, anı sevmemek kasem Hüdâya ki günahdır. Demir Şah Dellâkin zuhûru 1296 şevvâli (eylül-ekim 1879) olub tâze şâkird uşak idi, ham dest olmamakla iki ay müruru ile îdi adhâda müşteri yıkadı : (Beyit) Ey serveri hûban Âlem sana kurban” Muzaffer ESEN