Hadikatül Cevâmi şu malûmatı veriyor: “Sarâyi Cedid (Topkapusu Sarayı) kurbindedir; bâniyesi Fâtih Sultan Mehmedin süt annesi Daya Hâtundur ki Tarakcılarda da bir Camii vardır (B.: Daya Hâtun). Minberini 1119 senesinde (milâdî 1707-1708) İstanbul kadısı olmuş imâmı sultânî Elhac Mehmed Efendi koymuşdur. Bir zaman sonra Kızlarağası maktul Beşir Ağa bu camii yeniden yapdırıp bir de mahfili hümâyun koymuşdur; vazifesi kendi vakfından verilir, mahallesi vardır”. Cami hâlen mevcud değildir. Ekrem Hakkı Ayverdi “Fatih Devri Mimarisi” adlı eserinde: “Salkım Söğütle Demirkapu arasında bir köşebaşında olduğu Melling’in saray plânında ve 1254 (1838) tarihli İstanbul haritasında görülmektedir. Hocapaşa yangınında yanmış ve izi bile kalmamışdır” diyor E. H. Ayverdinin bahsettiği son büyük Hocapaşa yangının tarihi hicrî 1282, milâdî 1865 dir. İstanbulun Haliç kıyısında ve o kıyıya yakın mahallelerinde çıkan yangınlardır ki şiddetli poyraz veya gün doğusu rüzgâr esdiği takdirde İstanbul için büyük ateş âfetleri ola gelmişlerdir; 1865 yangını da böyledir, ateş Hocapaşadan çıkmış bir gün doğusu rüzgârı ile Cağaloğlu, Sedefciler, Sultanahmed tarafları yanarak kumkapu nişancası ve Kadırga limanına kadar inmişdir; Demirkapu tarafına inmemişdir, dolayısı ile de Demirkapu (Daya hatun) Mescidi o yangı...

Hadikatül Cevâmi şu malûmatı veriyor: “Sarâyi Cedid (Topkapusu Sarayı) kurbindedir; bâniyesi Fâtih Sultan Mehmedin süt annesi Daya Hâtundur ki Tarakcılarda da bir Camii vardır (B.: Daya Hâtun). Minberini 1119 senesinde (milâdî 1707-1708) İstanbul kadısı olmuş imâmı sultânî Elhac Mehmed Efendi koymuşdur. Bir zaman sonra Kızlarağası maktul Beşir Ağa bu camii yeniden yapdırıp bir de mahfili hümâyun koymuşdur; vazifesi kendi vakfından verilir, mahallesi vardır”. Cami hâlen mevcud değildir. Ekrem Hakkı Ayverdi “Fatih Devri Mimarisi” adlı eserinde: “Salkım Söğütle Demirkapu arasında bir köşebaşında olduğu Melling’in saray plânında ve 1254 (1838) tarihli İstanbul haritasında görülmektedir. Hocapaşa yangınında yanmış ve izi bile kalmamışdır” diyor E. H. Ayverdinin bahsettiği son büyük Hocapaşa yangının tarihi hicrî 1282, milâdî 1865 dir. İstanbulun Haliç kıyısında ve o kıyıya yakın mahallelerinde çıkan yangınlardır ki şiddetli poyraz veya gün doğusu rüzgâr esdiği takdirde İstanbul için büyük ateş âfetleri ola gelmişlerdir; 1865 yangını da böyledir, ateş Hocapaşadan çıkmış bir gün doğusu rüzgârı ile Cağaloğlu, Sedefciler, Sultanahmed tarafları yanarak kumkapu nişancası ve Kadırga limanına kadar inmişdir; Demirkapu tarafına inmemişdir, dolayısı ile de Demirkapu (Daya hatun) Mescidi o yangında yanıp yok olmamışdır; nitekim, Hocapaşa yangınında 18 sene sonra yapılmış olup Ekrem Hakkı Ayverdi tarafından İstanbula büyük hizmet olarak neşredilmiş olan 1883 tarihli İstanbul haritasında Demirkapu Mescidi “Dayahâtun Camii” adı ile demir yoluna ve Sirkeci İstasyonuna pek yakın bir mevkide gösterilmişdir. Tasviri Efkâr Gazetesinin 9 teşrinisânî (kasım) 1909 tarihli nushasında bir şehir haberinde: “Daya hâtun Camii — Demirkapuda vâki olub Şark Demir Yollarının hîni inşâsında demir yoluna kalb edildiği anlaşılan Dayahatun Câmii şerîfi ile mekteb arsaları hakkında bir kayıd ve işâred mevcud ise iş’ân husûsu Evkaf Nezâretinden Şehir emanetine yazılmışdır” deniliyor. Bu mescid 1883 den sonra kalkmış, kaldırılmış ve yeri genişletilen demiryolu sâhasına katılmışdır.