Çağdaş büyük halk şâiri Bitlisli Ali Çamiç Ağa (B.: Çamiç Ağa, Bitlisli Ali, Cild 7, sayfa 3700) 1902-1903 kışını Eminönünde Kantarcılar Caddesi Demirtaş Hanında geçirmiş ve o kış, asıl uşağı ve çırağı Nevrekoplu Mustafa adındaki delikanlı müteverrimen hastahâneye yatırıldığından Demir adında mürâhik bir kıbti çocuğu üç dört ay kadar Çamiç Ağaya uşaklık etmişdir. Büyük kalender şâir, İstanbulda bir asra yakın kahvecilik ile rindâne ve derbederâne geçen hayatında kendisine hizmet etmiş otuz nefer genci hal tercemesinde hatırlamak kadirşinaslığını gösterirken bu Kıbti Demiri unutmuş, kaydetmemişdir, fakat onun şânında da 1949 da bir manzume yazmışdır ki şudur : Taş yürekli yârim Demirim ile Demirtaş Hanında bir kış geçirdim Şiyehçerde kıbti emîrim ile Kevseri aşkı ben içdim içirdim Demirim kemanı alır eline Mestâne bakarım zülüf teline Bak şu kart başımın kavak yeline Nakış iğnesinden iplik geçirdim Kâhi oynatırım şehbez kopuğu Vurur demir gülle dilber topuğu Hele Çamiç tüttür telli çubuğu Şöyle bir fırsatı ele geçirdim Kimse sormaz gözün üstünde kaşı Herkesin müemmen kazancı aşı Çekersin sîneye bir altınbaşı Hasretle o devri gözden geçirdim Defteri aşkımın yok tek nigârı Sevdiğim fetâlar turna katârı O devrin nîmetin günah inkârı Şükrânı rahmetle sicle geçerdim