On sekizinci asır sonlarında yaşamış ve eski Şile yolu üzerindeki kabrine eşsiz güzellikde sanat eseri bir taş konmuş yeniçeri civeleği bir dekanlıdır; kabir taşı kitabesinden öğrendiğimize göre İstanbulda Ellialtıncı Orta çorbasının civeleği ve adı öğrenilemeyen o ağanın Çardak İskelesindeki büyük yeniçeri kahvehânesinde ocakcısı iken hicrî 1198 (milâdî 1783-1784) yılında kömür almak için Şileye gönderilmiş, dönüşünde rum eşkiyânın eline düşerek öldürülmüşdür; delikanlı, şehid edildiği yere defnedilmiş ve yol üzerindeki kabrine, muhakkak ki çorbacısı ağa tarafından aşırı sevgi pek mükellef bir taş dikilmişdi; 40 santim eninde ve 2 metre yüksekliğinde dört köşeli bir mermer sütun şeklinde olan bu taş en üstünde bir yeniçeri börkü taşımakda idi. İkinci Sultan Mahmudun Vak’ayı Hayriyeden sonra yeniçeri mezarlarındaki taşları da kırdırtdığı sırada Şile yolundaki bu tek mezarın taşı her nasılsa tahribden kurtulmuş ve 1938 yılına kadar gelebilmişdi; o tarihten sonra Şile yolu genişletilirken yok olmuşdur, ve pek kıymetli bir sanat eseri kaybolmuşdur; elimizde 1938 de çizdiğimiz bir resmi kalmışdır. Börkün alnında güzel bir sülüs hat ile “Allah hü”, onun altında, börkün sırmalı şeridi üstünde de “Şefaat yâ Resulullâh” yazılı idi Mermer sütun cebhesinin üstünde de yukarda, 56. Ortanın n...

On sekizinci asır sonlarında yaşamış ve eski Şile yolu üzerindeki kabrine eşsiz güzellikde sanat eseri bir taş konmuş yeniçeri civeleği bir dekanlıdır; kabir taşı kitabesinden öğrendiğimize göre İstanbulda Ellialtıncı Orta çorbasının civeleği ve adı öğrenilemeyen o ağanın Çardak İskelesindeki büyük yeniçeri kahvehânesinde ocakcısı iken hicrî 1198 (milâdî 1783-1784) yılında kömür almak için Şileye gönderilmiş, dönüşünde rum eşkiyânın eline düşerek öldürülmüşdür; delikanlı, şehid edildiği yere defnedilmiş ve yol üzerindeki kabrine, muhakkak ki çorbacısı ağa tarafından aşırı sevgi pek mükellef bir taş dikilmişdi; 40 santim eninde ve 2 metre yüksekliğinde dört köşeli bir mermer sütun şeklinde olan bu taş en üstünde bir yeniçeri börkü taşımakda idi. İkinci Sultan Mahmudun Vak’ayı Hayriyeden sonra yeniçeri mezarlarındaki taşları da kırdırtdığı sırada Şile yolundaki bu tek mezarın taşı her nasılsa tahribden kurtulmuş ve 1938 yılına kadar gelebilmişdi; o tarihten sonra Şile yolu genişletilirken yok olmuşdur, ve pek kıymetli bir sanat eseri kaybolmuşdur; elimizde 1938 de çizdiğimiz bir resmi kalmışdır. Börkün alnında güzel bir sülüs hat ile “Allah hü”, onun altında, börkün sırmalı şeridi üstünde de “Şefaat yâ Resulullâh” yazılı idi Mermer sütun cebhesinin üstünde de yukarda, 56. Ortanın nişanı olarak kabartma bir kadırga resmi hak edilmiş idi. Manzum ve mensur kitâbesinin metni de şu idi : Gör gel hâlimi kardaş Iki gözüm dolu yaş Tîgi kazâya geldim Bunda düşdü şâhin baş Kara toprağa girdim Dolmamışdı yirmiyaş Ne revâ türâb ola Elâ gözle samur kaş Selvi boyumdan nişan Kabrim üzre işbu taş Şefaat kıl bendene Pîrim yâ Hacı Bektaş Hûr ile gilman ola Kabrim içinde yoldaş Ellialtı Bölüğün çorbacısı ağanın civeleği hem ocakcısı Demir nam civanın kabridir ki Şileye kömür mübâyaasına vardığında avdetde kefere eşkiyâ yedinde tiği kazâ ile şehîden fevt oldu; sene 1198. İhsan HAMAMİOĞLU Elli altın Demir kader taşı (Resim : A. Bülend Koçu)