Geçen asır sonlarında İstanbulun zararsız delilerinden; şehzâdelerden birinin saraylılarından olduğu söylenirdi, efendiden bir adama çırak çıkarılmış, kaynanası ile geçinememiş, o kadından gördüğü türlü cefâ üzerine de bir oynatarak sokağa fırlamış, çıkış o çıkış, hoca ve hekimler derdine devâ bulamamışlar, kocası da sebebi felâketi anası olduğu için Delisaraylıyı boşamamış, bilâkis elinden geldiği kadar hoş tutmuşdu. Bildiği, tanıdığı konaklara gider, gece yatısı misâfiri olur, her gittiği yerde de gönlü alınırdı : — Cehennem kütüğü olası, zebâniler elinden cayır cayır yanası kaynanam rahat vermiyor ki evimde hanım hanımcık oturayım, beni kocamdan kıskanıyor, yatağını aramıza yapdı, kocamın bekâr uşağından benim de duldan farkım yok!. derdi. “Eyyublu Şeyh Efendi” diye muhayyel bir sevgili vardı; her gittiği konakda önce onu sorardı: “Şeyh Efendi Arslanımın bu gece buraya geleceğini haber verdiler, acaba doğru mu?..” derdi, herkes tenbihli “doğrudur!.” denilir delisaraylı gece yatısına kalır, odasına çekilirken de : “Konakda el etek çekilince Arslanım bana..” diyerek yatağının yapıldığı odanın kapusunu açık bırakırdı. Devrin ricâlinden bir paşanın konağında bir büyük rezâlet kopmuş vak’aya sebebiyet verdiği için durüşt ahlaklı paşa karısını talâkı selâse ile boşamışdı, şöyleki, ...

Geçen asır sonlarında İstanbulun zararsız delilerinden; şehzâdelerden birinin saraylılarından olduğu söylenirdi, efendiden bir adama çırak çıkarılmış, kaynanası ile geçinememiş, o kadından gördüğü türlü cefâ üzerine de bir oynatarak sokağa fırlamış, çıkış o çıkış, hoca ve hekimler derdine devâ bulamamışlar, kocası da sebebi felâketi anası olduğu için Delisaraylıyı boşamamış, bilâkis elinden geldiği kadar hoş tutmuşdu. Bildiği, tanıdığı konaklara gider, gece yatısı misâfiri olur, her gittiği yerde de gönlü alınırdı : — Cehennem kütüğü olası, zebâniler elinden cayır cayır yanası kaynanam rahat vermiyor ki evimde hanım hanımcık oturayım, beni kocamdan kıskanıyor, yatağını aramıza yapdı, kocamın bekâr uşağından benim de duldan farkım yok!. derdi. “Eyyublu Şeyh Efendi” diye muhayyel bir sevgili vardı; her gittiği konakda önce onu sorardı: “Şeyh Efendi Arslanımın bu gece buraya geleceğini haber verdiler, acaba doğru mu?..” derdi, herkes tenbihli “doğrudur!.” denilir delisaraylı gece yatısına kalır, odasına çekilirken de : “Konakda el etek çekilince Arslanım bana..” diyerek yatağının yapıldığı odanın kapusunu açık bırakırdı. Devrin ricâlinden bir paşanın konağında bir büyük rezâlet kopmuş vak’aya sebebiyet verdiği için durüşt ahlaklı paşa karısını talâkı selâse ile boşamışdı, şöyleki, Delisaraylı o zamanlar en çok 22-23 yaşlarında güzel bir kadındı. Paşa hanımın sözde eğlenmesi için bir halayık o: “Şeyh Efendi haber yolladı, bu gece odana geliyor” demişdi, gece yarısından sonra, sâdece alay olduğu tenbih edilerek, konağın uşaklarından Çerkeşli zeberdest bir delikanlı Delisaraylının haremdeki odasına gönderilmişdi, fakat toy delikanlı Deli Saraylının odasına girib de güzel genc kadını görünce hem tenbihi hem de kendisini âguuşı muhabbetini açan saraylının bîçâre bir deli olduğunu unutmuş, kapuyu içerden kilidlemiş, bütün ihtarlara, bağrışmalara ve tehdidlere rağmen oğlan ancak ertesi sabah odadan çıkarılabilmişdi. Uşak yediği dayak ile hastahânelik olmuş, paşada karısını boşamışdı. Bu vak’adan sonradır ki kocası Delisaraylıyı timarhâneye götürmüşdür. Zavallı tâze, dâima Bağdad çarşafı giyer, her zaman tertemiz gezerdi: “Saraylı Hanım.. artık senin bu şeyhinden bıkdık..” diyenlere: “Şeyhime göz koyub onu eleimden almak mı istiyorsunuz haspalar!..” derdi. Gaalib3a timarhânede ölmüşdür. Sermed Muhtar ALUS