(Fransızca olan ismin o dilde yazılışı “Dégustation”; yemekde çeşniye bakış, müskirâtın cins ve kıymetinin taüini, yemek ve içkiye tad verme anlamlarındadır). Beyoğlunda İstiklâl Caddesi üzerinde 170 kapu numaralı lokanta, Çiçek Pasajının köşesindedir. Bulunduğu bina Beyoğlunun en büyük han ve apartmanlarından biridir. İkinci Abdülhamidin saray sütçü başısı Hıristaki Efendi tarafından yaptırılmıştır. Bilâhare Sultan Hamide dokuz defa Sadrıâzamlık etmiş olan Küçük Said Paşa tarafından satın alınmıştır. Hâlen pasajinın varisleri tasarrufundadır. İçinden geçen pasajda çiçek satışları yapıldığı için pasaj “Hıristaki Pasajı”, “Küçük Said Paşa Pasajı”, “Çiçek Pasajı” diye üç isim taşır. Mütarekenin son senelerine kadar (1919) bir fransız tarafından işletilen “Kamelya” isimli bir kumaş mağazası olarak kullanılmıştır. 1919 da patronu yunanlı olan biri tarafından “Restoran Riç” adı ile lokanta hâline getirilmiştir. Sahibi ölünce 1921 de İtalyan Bakkaliyesi olarak çalışmağa başladı. Bakkaliye devam ederken Plânda A harfi etrafında toplanmış masaları içine alan bir amerikan barı konmuştur. Ayrıca ayakta bira kısmıda, ufak bir kafeterya hâline getirilmiştir. Bu kısımları işleten Maurandi isminde bir İtalyan subayıdırki Bilâhare Ankarada Ankarapalasın ilk barmenliğini yapmıştır. Daha sonra Ma...

(Fransızca olan ismin o dilde yazılışı “Dégustation”; yemekde çeşniye bakış, müskirâtın cins ve kıymetinin taüini, yemek ve içkiye tad verme anlamlarındadır). Beyoğlunda İstiklâl Caddesi üzerinde 170 kapu numaralı lokanta, Çiçek Pasajının köşesindedir. Bulunduğu bina Beyoğlunun en büyük han ve apartmanlarından biridir. İkinci Abdülhamidin saray sütçü başısı Hıristaki Efendi tarafından yaptırılmıştır. Bilâhare Sultan Hamide dokuz defa Sadrıâzamlık etmiş olan Küçük Said Paşa tarafından satın alınmıştır. Hâlen pasajinın varisleri tasarrufundadır. İçinden geçen pasajda çiçek satışları yapıldığı için pasaj “Hıristaki Pasajı”, “Küçük Said Paşa Pasajı”, “Çiçek Pasajı” diye üç isim taşır. Mütarekenin son senelerine kadar (1919) bir fransız tarafından işletilen “Kamelya” isimli bir kumaş mağazası olarak kullanılmıştır. 1919 da patronu yunanlı olan biri tarafından “Restoran Riç” adı ile lokanta hâline getirilmiştir. Sahibi ölünce 1921 de İtalyan Bakkaliyesi olarak çalışmağa başladı. Bakkaliye devam ederken Plânda A harfi etrafında toplanmış masaları içine alan bir amerikan barı konmuştur. Ayrıca ayakta bira kısmıda, ufak bir kafeterya hâline getirilmiştir. Bu kısımları işleten Maurandi isminde bir İtalyan subayıdırki Bilâhare Ankarada Ankarapalasın ilk barmenliğini yapmıştır. Daha sonra Maurandi bakkaliyeyi de satın alarak dükkânı tamamen lokanta yapmıştır; Degusyon ismini koyan bu zattır. İlk aşçısı da Toto diye çağrılan meşhur Antonyodur. 1923 de içki yasağı konulunca Maurandi lokantayı Edmondo Morriçiye devretmiştir. Yeni patron lokantanın ismini değiştirmemiştir. Bu güne kadarda ayni isimle devam etmektedir. Edmondo Morriçi 1940 da ölünce idareyi kardeşi Donato Morriçi ve damadı Yorgo Karneri ele almışlardır. Hâlen vârisler tarafından idare edilmektedir. Bu gün iş başında Mario Morriçi ve Piero Morriçi bulunmaktadır. Kasayı bir banka veznedarı kadar sadık olan damatlardan Paskuale Porçello idare etmektedir. Mutbak emektar Arif Usta idaresindedir. Ofiste Durmuş, ayakta bira kısmında ise Dursun müşterileri memnun etmektedir. Lokantanın enteresan taraflarından biriside Garsonlarıdır. 1 ve 2 No. lu alt salonda dört ve balkonda bir olmak üzere beş garson servis yaparlar. Balkondaki sabit olup her gün çalışır. Diğer dördü ise sıra ile üç gün çalıştıktan sonra bir gün tatil yaparlar. Hepsi namuslu dürüst İstanbul çocuklarıdır. İşleri bittikten sonra temiz pak giyinip arka kapıdan çıkarlar. Keza iş başı için arka kapıdan girip Siyah elbise beyaz gömlek giyip kravatlarını takarak servis yaparlar. İçlerinde en eskileri İstrati Kotakidir. 1935 denberi müessesede çalışmaktadır. daha önce meşhur Novotnide çalışmıştır. İkinci garson Kostantin Yankuloviçdir. Koyu Galatasaraylıdır. Eskiden Büyük maçlardan önce kulübün kodamanları (Refik Selimoğlu gibi) öğle yemeklerini Degustasyonda yerlerdi. Onlara daima 8 numaralı masa ayrılır ve Koço hizmet ederdi Hele maç galibiyetle sona ererse Koço bayram ederdi. Üçüncü Garson Mihalaki Naum’dur; mesleğine çok emek vermişdir Dördüncü Garson Yorgi Mancopulos olup Sakalları seyrek olduğundan askerliğinde “Köse onbaşı” lâkabını takmışlardır; kendisi “köse onbaşı” der. Balkona bakan Garson Kostantin Mancavinos ise merdiven çıkıp inmek bakımından gençtir. Balkon müşterileri ekseriya aileler veya hususi konuşmak istiyenler olduğundan vazifesini tam olarak başarmaktadır, bir sır küpü hâlindedir. Yemekleri mahduddur, mevsimlere göre ayarlıdır. Dâimî müşteriler listeyi ezbere bilirler. Lokantanın gördüğü rağbetin sırrı temizliği ve o mahdud yemeklerin lezzetidir. Liste her gün elle yazılır ve bir taneside giriş kapısının üzerine asılır. Turistler gelip okur tetkik ederler. Degustasyonun büyük mazhariyeti müşte- oluşudur, çeşidli meslek ve işlerde seçkin sîmârilerinin çoğunlukla aydın tabakaya mensubların uğradığı bir lokantadır. Burada kalender sanatkâr ve çok mütevâzi geçimli kibar yüzler görülmüş, fakat türedi zengine rastlanmamışdır. Şu satırları yazarken Degustasyonun müşterileri arasında şu isimleri hatırlıyoruz : Ahmed Hâşim, Yahya Kemâl, Ercümend Ekrem, Osman Nihad, Baki Sühâ, Eşref Şefik, Dr. Ferid Râsim, Ömer Besim, Münir Nureddin, Adnan Menderes, Samed Ağaoğlu, Prof. Yavuz Abadan, Said Faik, Muzaffer Tema, Seyfi Kutay. Çoğu belli bir masada otururdu, ve kendilerine hizmet eden garsonlar zevk ve meşreblerini gaayet iyi bilirlerdi. Hâlâ da öyledir. Degustasyon yalnız İstiklâl Caddesinde değil, stanbulda bir benzeri kalmamış bir içkili lokandadır. Güzel havasının devamı temennî olunur 1966. V. ÖZTAŞ Zamanımızın şımarıklık bid’atlerine maal esef bu güzel lokantanın da ayak uydurur gibi olduğu görülmüşdür, rakı, ananevî kadeh yerine uzun cam bardaklarla verilir olmuşdur; İstanbul Ansiklopedisi (B.: Rakı; Meyhâne, Gazino). Degustasiyon Lokantası (Plân: Anonim)