Defterdar Caddesi ile Haliç sâhili arasında uzanır. Defterdar Vapur İskelesi sokağının bitimindedir; İstanbulun en büyük, en acı yaralarından biri, bakımı tamâmen ihmal edilmiş Halic’in türlü cürûf ve toprakla mütemâdiyen dolmasıdır ki, bunun bir neticesi olarak Haliç vapurlarının Defterdar İskelesine yanaşması imkânsız bir hâl almış ve bu iskele Denizcilik Bankası Liman İşletmesi tarafından 1963 — 1964 arasında kadro dışında bırakılarak Defterdar İskelesine vapur seferleri iptal edilmişdir. Unutulmamalıdır ki Halic dibinin temizlenmesi Denizcılik Bankasının kudretinin tamamen dışında çok büyük bir devlet işidir, ve sorumluluğu en az yüz yıllık bir mâziye dayanır, yüz yıl boyunca gelmiş geçmiş kabinlerin üzerindedir. Aslında Cumhuriyet devrinin başlarından beri vapurlar Defterdar İskelesine yanaşıp kalkabilmek için muayyen bir rota tâkib etmekde idiler, son yıllarda bu yolun dibindeki kanal da dolmuş ve seferler ibtal edilmişdir. Küçük bir ahşab yapı olan iskele bu satırların yazıldığı 1966 yılı nisanının otuzuncu günü metrûk, kilidli idi. Bekleme salonunda yer yatakları görülmüşdür, bekâr uşağı bekçilerine âid olduğu tahmin edildi; aynı iskelenin yanındaki sandalcıların barındıkları da düşünülebilir. Bir duvara Atatürk ile Mareşal Çakmak’ın asker üniformalı resimleri asılmış bul...

Defterdar Caddesi ile Haliç sâhili arasında uzanır. Defterdar Vapur İskelesi sokağının bitimindedir; İstanbulun en büyük, en acı yaralarından biri, bakımı tamâmen ihmal edilmiş Halic’in türlü cürûf ve toprakla mütemâdiyen dolmasıdır ki, bunun bir neticesi olarak Haliç vapurlarının Defterdar İskelesine yanaşması imkânsız bir hâl almış ve bu iskele Denizcilik Bankası Liman İşletmesi tarafından 1963 — 1964 arasında kadro dışında bırakılarak Defterdar İskelesine vapur seferleri iptal edilmişdir. Unutulmamalıdır ki Halic dibinin temizlenmesi Denizcılik Bankasının kudretinin tamamen dışında çok büyük bir devlet işidir, ve sorumluluğu en az yüz yıllık bir mâziye dayanır, yüz yıl boyunca gelmiş geçmiş kabinlerin üzerindedir. Aslında Cumhuriyet devrinin başlarından beri vapurlar Defterdar İskelesine yanaşıp kalkabilmek için muayyen bir rota tâkib etmekde idiler, son yıllarda bu yolun dibindeki kanal da dolmuş ve seferler ibtal edilmişdir. Küçük bir ahşab yapı olan iskele bu satırların yazıldığı 1966 yılı nisanının otuzuncu günü metrûk, kilidli idi. Bekleme salonunda yer yatakları görülmüşdür, bekâr uşağı bekçilerine âid olduğu tahmin edildi; aynı iskelenin yanındaki sandalcıların barındıkları da düşünülebilir. Bir duvara Atatürk ile Mareşal Çakmak’ın asker üniformalı resimleri asılmış bulunuyordu; yine duvara yapıştırılmış bir kâğıdda da şu sözler yazılı idi: “Particiler yoktur, parti yoktur!...”. Iskele, mekteb çocuklarının, fabrikalar işçilerinin uğrağı bir seyran yeri gibiydi. Bibl.: Erdem Yücel, Gezi notu.