Sultanselim civârında Tabakyunus Camii sokağındadır, Hadikatül Cevâmi şu mâlûmâtı veriyor : “Bânisi Debbağ Yunus mescidi yanında medfundur, minberini Kazâbâdî Osman Efendinin kızı ve Eyyubî Derviş Molla Mustafanın zevcesi Safiye Hanım koymuşdur. Mahallesi vardır” Tahsin Öz “Istanbul Camileri” isimli eserinde şunları yazıyor: “Bânisi Fâtih Sultan Mehmed ve İkinci Sultan Bayazıd devri ricâlindendir. Tâdiller görmüş cami binâsı son devire âid olub moloz duvarlı, ahşab çatılı idi” (1962). İstanbul Ansiklopedisi adına ziyaretimizde şu notlar tesbit edilmişdir; Mescid dört kâgir duvar üzerine kiremitli bir ahşab çatı ile örtülmüşdür. Çok harab bir halde iken 1958-1962 arasında yenilenerek ihyâ edilmişdir. Sokakdan dokuz basamak taş merdivenle çıkılır. Son cemaat yerinin önünde zemini mozayık döşeli bir sahanlık vardır, sağ tarafta da bânisinin kabri ve üstünde sandukası bulunan türbemsi bir yer vardır. Son cemaat yeri kare plânlı, iki sütunlu ve zemîni mozayik döşelidir; bir müzezzin odası, bölmesi bulunup sağ tarafda 16 basamaklı bir merdivenle kadınlar mahfiline çıkılır. Bu mahfil merdivenin yanından dar bir avluya çıkılır bu avluda küçücük bir imam meşrütası bulunmaktadır. İbâdet sahnının iki yanında iki maksüre vardır. Mihber ahşab ve yeşil boyalıdır. Dört duvarında ikişerden sekiz...

Sultanselim civârında Tabakyunus Camii sokağındadır, Hadikatül Cevâmi şu mâlûmâtı veriyor : “Bânisi Debbağ Yunus mescidi yanında medfundur, minberini Kazâbâdî Osman Efendinin kızı ve Eyyubî Derviş Molla Mustafanın zevcesi Safiye Hanım koymuşdur. Mahallesi vardır” Tahsin Öz “Istanbul Camileri” isimli eserinde şunları yazıyor: “Bânisi Fâtih Sultan Mehmed ve İkinci Sultan Bayazıd devri ricâlindendir. Tâdiller görmüş cami binâsı son devire âid olub moloz duvarlı, ahşab çatılı idi” (1962). İstanbul Ansiklopedisi adına ziyaretimizde şu notlar tesbit edilmişdir; Mescid dört kâgir duvar üzerine kiremitli bir ahşab çatı ile örtülmüşdür. Çok harab bir halde iken 1958-1962 arasında yenilenerek ihyâ edilmişdir. Sokakdan dokuz basamak taş merdivenle çıkılır. Son cemaat yerinin önünde zemini mozayık döşeli bir sahanlık vardır, sağ tarafta da bânisinin kabri ve üstünde sandukası bulunan türbemsi bir yer vardır. Son cemaat yeri kare plânlı, iki sütunlu ve zemîni mozayik döşelidir; bir müzezzin odası, bölmesi bulunup sağ tarafda 16 basamaklı bir merdivenle kadınlar mahfiline çıkılır. Bu mahfil merdivenin yanından dar bir avluya çıkılır bu avluda küçücük bir imam meşrütası bulunmaktadır. İbâdet sahnının iki yanında iki maksüre vardır. Mihber ahşab ve yeşil boyalıdır. Dört duvarında ikişerden sekiz pencere, kadınlar mahfilinde de üç pencere vardır ki cem’an onbir pencere ile aydınlatılmışdır. Minârenin kapusu son cemaat yerinde, sağ köşededir (1965). 1943-1945 arasında Debbağyunus Mescidi ibâdete açık fakat çok harab bir halde iken, son cemaat yerinde o semtin yangın tulumbası durmakta idi. Sandığına Fâtih Sultan Mehmedin İstanbul muhâsarasında atını denize sürdüğü sahne resmedilmiş ve güzel bir pirinç tepeliği bulunan bu tulumba kaybolmuşdur. İstanbul İtfâiye Müzesine kaldırılmak üzere aranmış, bulunamamışdır. Hakkı GÖKTÜRK