XVII. asır ortasında İstanbulun en meşhur taşocakları idi; Evliya Çelebi, Seyyahatnâmesinde ve eserin İstanbul Mâdenleri bahsinde (Cild I, sayfa 69) mübâlagayı sever dili ile şöyle anlatıyor. “Üçüncü mâden— Edirne Kapusu dışında Davudpaşa Bağçesi yanında yedi yerde taş mâdenleri vardır ki bir diyarda benzeri yokdur. Bin yıldanberi her gün niceleri deve, eşek, katır yükü taş çıkarılır, sanki deryâdan katra, güneşden zerre alınmış gibi orada taş tükenmez; sanki yeniden taş hâsır olur, Hızır Mâdeni derler, sert bir taşdır. Ayasofya binâsında Hızırın delâleti ile bu taş kullanılmıştır. İşlenmesi de kolay makbul bir taşdır.”