Yeniçeri Ocağının kaldırılmasından sonra geçen asır içinde İstanbulda inşâ edilmiş 9 büyük kışladan biri (Diğer kışlalar: Râmi Kışlası, Selimiye Kışlası, Kasımpaşa Kışlası, Tophâne Kışlası, Taksim Kışlası, Orhaniye Kışlası, Levend Kışlası, Kuleli Kışlası; bu isimlere bakınız); XV. asırdan bu yana Davudpaşa diye anılagelen mevkîde, yolun sağında ve az gerisindedir; aynı mevkîde aynı ismi taşıyan meşhur bir sarayın kalıntısı vardır (B.: Davudpaşa Sarayı). Davudpaşa Kışlası, İkinci Sultan Mahmud tarafından yeni kurulan Asâkırî Mansûrei Muhammediye için Hicrî 1242 yılında (Milâdî 1826-1827), Yeniçeri Ocağının kaldırılmasının hemen tezine yaptırılmışdır. O devrin ünlü şâirlerinden Ayıntablı Aynî Efendi bu kışlanın inşâsına şü hünerli tarih manzûmesini yazmışdır ki manzûmenin yirmi mısraının hepsi mücevher (yalnız noktalı harfler hesablanarak) tarihdir: İtti Han Mahmud izâle Yeniçeriyi kırdı hep Kışla yapdı eyledi vaz’ı asâkir hamd ola Pâdişâhi kâmûrân ü şâbi heft iklîmdir Sâhibi seyfü kalem şâhnişehi kal’a küşâ Husrevi Behrâm fer sultânı mehdi iktidar Dâveri Fârûk adlü Bihmeni Hayder vegaa Mihri kevkeb müşteri tâli felekşânı mehlikaa Bahtı es’ad kadri âli kendi mansûrüllivâ Kıldı bu nev kışla hurrem askeri mansûreyi Her yerine reşk ider kasrı Havernak bî mürâ Cenkperver çündi ku...

Yeniçeri Ocağının kaldırılmasından sonra geçen asır içinde İstanbulda inşâ edilmiş 9 büyük kışladan biri (Diğer kışlalar: Râmi Kışlası, Selimiye Kışlası, Kasımpaşa Kışlası, Tophâne Kışlası, Taksim Kışlası, Orhaniye Kışlası, Levend Kışlası, Kuleli Kışlası; bu isimlere bakınız); XV. asırdan bu yana Davudpaşa diye anılagelen mevkîde, yolun sağında ve az gerisindedir; aynı mevkîde aynı ismi taşıyan meşhur bir sarayın kalıntısı vardır (B.: Davudpaşa Sarayı). Davudpaşa Kışlası, İkinci Sultan Mahmud tarafından yeni kurulan Asâkırî Mansûrei Muhammediye için Hicrî 1242 yılında (Milâdî 1826-1827), Yeniçeri Ocağının kaldırılmasının hemen tezine yaptırılmışdır. O devrin ünlü şâirlerinden Ayıntablı Aynî Efendi bu kışlanın inşâsına şü hünerli tarih manzûmesini yazmışdır ki manzûmenin yirmi mısraının hepsi mücevher (yalnız noktalı harfler hesablanarak) tarihdir: İtti Han Mahmud izâle Yeniçeriyi kırdı hep Kışla yapdı eyledi vaz’ı asâkir hamd ola Pâdişâhi kâmûrân ü şâbi heft iklîmdir Sâhibi seyfü kalem şâhnişehi kal’a küşâ Husrevi Behrâm fer sultânı mehdi iktidar Dâveri Fârûk adlü Bihmeni Hayder vegaa Mihri kevkeb müşteri tâli felekşânı mehlikaa Bahtı es’ad kadri âli kendi mansûrüllivâ Kıldı bu nev kışla hurrem askeri mansûreyi Her yerine reşk ider kasrı Havernak bî mürâ Cenkperver çündi kudsî askeri peygamberî Saflarında rûnümâdır husreti bârî Hüdâ Al tüfengi destine bu askeri islâmveş Gel yiğit meşk eyle her tâlîmi harbi dâîmâ Askerin gaalib ide Mevlâ adüvsin kahr ide Tâkim ola âleme pertef feşan mihri semâ Eyledi Dâvudpaşa semtini kışla emin Kıldı Han Mahmûdi Adlî âlî binâ İtti Aynî gûşine menkuuş erbâbı hüner Kıldı târihin beyan her mısrai gevher edâ Davudpaşa Kışlası asrımız başında metrû ve harâbîye yüz tutmuş bir halde idi; Balkan Harbinde muhâcir iskân olurdu; 1922 de Tâhirülmevlevî (B.: Olgun, Tâhir) çıkardığı “Mahfil” isimli mecmuada okculukdan bahseden bir makaalesinde söz gelimi: “... bir ağacın gölgesine oturduk. Toprak üstüne atılmış bir kaba hasır, leîm bir düşmanın pençei taarruzundan o harab kışlanın yaralı sinesine sığınmış muhacirlerin eseri ikrâmı idi..” diyor. Kışla, Davudpaşa Sahrası diye anıla gelmiş o mevkîde Çırpıcı ve Haznedar derelerinin arasında denizden 70 metro yükseklikde bir tepenin doğu yamacındadır; eski Edirne yolundan ayrılan hususî bir yolu vardır. Cumhuriyet devrinde tâmir ve ihyâ edilmiştir; ve yine kışla olarak kullanılmaktadır. Bu satırların yazıldığı sıradaki durumu tesbit edilemedi. Davudpaşa Kışlası Mevkii