1934 Belediye Şehir Rehberine göre Kasabilyas Mahallesinde Küçük Langa Caddesi üzerinde (Rehberde Pafta 11. No. 54) XV. yüzyıl yapısı İstanbulun en eski çifte çarşı hamamlarından biri olup bu satırların yazıldığı sırada Kastamonulu Bay Hidâyet Öğreticinin mülkiyetinde ve aynı zat tarafından işletilmekte idi. Erkekler kısmının câmekânına (soyunma yerine), geçen asır sonlarında hamamın mülk sâhibi tarafından hamamın önüne yaptırılmış üç katlı ahşab bir evin altından bir kapı ve koridor ile girilir. Ahşap evin altında ve kapusu koridora açılır sağ tarafda bir oda hamama bir soyunma odası olarak eklenmiş, fakat 1963-1964 arasında hamamın kadınlar kısmının câmekânı kahvehâneye çevrilmiş bu sırada yukarıda bahsettiğimiz soyunma odasında erkekler hamamından alınrak kâhvehâneye ilâve edilmişdir. Hamamı ziyaretimiz sırasında kadınlar kısmını göremediğimiz için, câmekânı (soyunma yeri) kâhvehâne olmuş hamamın içinde de ne gibi değişiklikler yapıldığı tesbit edilemedi. Câmekân kısmı, kapudan girildiğine göre sağlı sollu iki geniş mermer peykeden ibâret imiş; İstanbulun bütün çarşı hamamlarında olduğu gibi geçen asır içinde bu peykeler üzerinde camlı ahşap bölümlerle soyunma odacıkları yapılmışdır, sağ tarafda 2 ve solda 3 oda vardır, hepsi penceresizdir, bir tarafındaki camlı bölümlerden, ...

1934 Belediye Şehir Rehberine göre Kasabilyas Mahallesinde Küçük Langa Caddesi üzerinde (Rehberde Pafta 11. No. 54) XV. yüzyıl yapısı İstanbulun en eski çifte çarşı hamamlarından biri olup bu satırların yazıldığı sırada Kastamonulu Bay Hidâyet Öğreticinin mülkiyetinde ve aynı zat tarafından işletilmekte idi. Erkekler kısmının câmekânına (soyunma yerine), geçen asır sonlarında hamamın mülk sâhibi tarafından hamamın önüne yaptırılmış üç katlı ahşab bir evin altından bir kapı ve koridor ile girilir. Ahşap evin altında ve kapusu koridora açılır sağ tarafda bir oda hamama bir soyunma odası olarak eklenmiş, fakat 1963-1964 arasında hamamın kadınlar kısmının câmekânı kahvehâneye çevrilmiş bu sırada yukarıda bahsettiğimiz soyunma odasında erkekler hamamından alınrak kâhvehâneye ilâve edilmişdir. Hamamı ziyaretimiz sırasında kadınlar kısmını göremediğimiz için, câmekânı (soyunma yeri) kâhvehâne olmuş hamamın içinde de ne gibi değişiklikler yapıldığı tesbit edilemedi. Câmekân kısmı, kapudan girildiğine göre sağlı sollu iki geniş mermer peykeden ibâret imiş; İstanbulun bütün çarşı hamamlarında olduğu gibi geçen asır içinde bu peykeler üzerinde camlı ahşap bölümlerle soyunma odacıkları yapılmışdır, sağ tarafda 2 ve solda 3 oda vardır, hepsi penceresizdir, bir tarafındaki camlı bölümlerden, ışık alırlar. Bu odacıkların üstünde de sol tarafdan ahşap bir merdiven ile çıkılan, önü ahşap korkuluklu dar bir koridor ve birkaç odacık daha vardır. Câmekâna sokak kapusundan girildiğine göre karşı duvarın sol tarafında üstü yaşmaklı iç hamam kapusu, kapunun sağında da bir çeşme vardır. İç kapudan üstü tonos kemerli ve mustakil şeklinde genişçe bir soğukluğa girilir, asıl hamam, harâre medhali soğukluğun sağ tarafındadır. Soğukluğun sol kenarında sonradan ihdas edildikleri belli üç göz otluk (temizlik hücresi) vardır; geride de iki bölme ayak yolu bulunmaktadır, ayak yolları da küçük bir tonos kemerle örtülmüşdür; otluk da ayak yollarının yanında iken hamamı gezdiğimiz tarihde metrûk bulunuyor idi. Dört bölümden müteşekkil harâre kendine has bir plâna sâhibdir. Soğuklukdan girilince, üstü yarım küre şeklinde bir kubbe ile örtülmüş iki bölmede yalnız göbek taşı bulunmaktadır, göbek taşı da bir yanından duvara yamanmışdır; etrafında sofa ve kurna yokdur. Sol tarafda kare şeklinde ve birer yarım küre kubbe ile örtülmüş bir 5 kurnalı, diğeri 3 kurnalı iki büyük sıcak halvet, karşıda da bir büyük kemer, kemerin arkasında bir tonos kemer altında teker kurmalı iki küçük soğuk halvet vardır. Göbek taşının soğuk halvetler karşısındaki kenarında da mermer bir paravan görülür. Harâre, hamamın yeri cem’an 10 kurnadır. Beş kurnalı sıcak halvetin bir köşesinde yaşmaklı bir buğu alma bacası vardır. 1966 yılında Davudpaşa İskelesi hamamında bir natır, iki dellâk ve bir yanaşma-kapucu olarak dört bekâr uşağı çalışmakda idi. Kış mevsiminde hamamın günlük müşterisi 40-45 kişi arasında imiş. Son kırk yıldanberi İstanbul’un çarşı hamamları tüyler ürpertici bir şekilde yok edilmektedir. Yol, bulvar, cadde açmak için bilgisiz, san’at eserine ve tarihe ilgisiz îmar yıkıcılığı ve hamam tapularını ceblerinde taşıyan kimselerin, hamamının yerine apartman veya iş hanı yaptırarak cehlin gızleti içinde pis ve rezil bir hırs ile fazla gelir sağlama kaygusu, güzel güzel, büyük büyük çarşı hamamlarımızın üzerinden Vandal vahşeti ile geçmişdir (B.: Hamam; İbrahimpaşa Hamamı, Aksaray Hamamı, Tevekkül Hamamı, Beşiktaş İskele Hamamı, Fındıklı Hamamı, Yamalı Hamamı, Kapuiçi Hamamı, Buğluca Hamamı); sîmâsını tamâmen değiştiren, dizi dizi şeddâdî apartımanların yüksekliği ile semtde Davudpaşa İskelesi Hamamın yakın gelecekte ne olacağı bilinemez, Cenâbı Hak kör kazmadan korusun deriz; bu güzel hamamın bilgi otoritesi ile bir tâmire muhtaç olduğunu kaydederiz. Mülk sâhibinde bunu sağlayacak mâlî imkânın bulunacağını tahmin etmiyoruz, ilgili makamların bu gibi durumlarda yardım ellerini uzatmaları, şahıs mülkiyetine geçmiş sanat eserleri korumak için bir zarûret, bir korudur sanırız. Hüsnü KINAYLI Davudpaşa İskelesi Hamamı (Plân: Ö. Tel) Davudpaşa İskelesi Hamamında Câmekân (Resim: Sabiha Bozcalı) Davudpaşa İskelesi Hamamı (Resim: Sabiha Bozcalı)