1885-1890 arasında Unkapanında Arabacılar kâhyası; yıllar boyunca bekâr hayatı sürdükden sonra 55 yaşında iken Ayşe adında ve henüz 14 yaşında kimsesiz ve çok güzel bir kız ile evlenmiş ve Gedikpaşada kiraladığı bir evde oturmağa başlamışdır. Unkapanı arabacıları arasında ayyaş ve ahlâksız bir adam olarak tanılan Davud Ağa evlendiğinin pek tezine kızı yerindeki güzel karısını ihmâl etmeğe, ve hemen her gece evine geç ve sarhoş gelmeğe, Ayşeye de bir zevce değil, hizmetçi muamelesi yapmaya başlamışdır. Bir gece yarısı açılıp kapanan kapı sesine uyanan ve hayli beklediği halde kocasının üst katdaki yatak odasına gelmediğini gören genç kadın merak ve endişe içinde eline bir şamdan alarak aşağıya inmiş. Alt katda, kapu yanındaki odada Davud Ağanın bir genç ile muhabbetde olduğunu görmüşdür; Arabacılar kâhyası bu beklenmedik baskın üzerine gazaba gelmiş, ve kendisine : “Komşuları ayağa kaldırıp seni cümle âleme rezil edeceğim uzanmaz herif!..” diyen genç karısının üstüne atılmış, ve küçük Ayşeyi öylesine vahşiyâne dövmeye başlamışdır ki zavallı dayağın dehşetinden aklını oynatmışdır; Ayşenin ilk feryâdı üzerine yatağından fırlayan komşulardan bir Kavas Abdüş Ağa da, arabacılar kâhyasının genç misâfirini ,hem kendi partal esvablarını, hem de Davud Ağanın urubalarını koltuklamış kaçarke...

1885-1890 arasında Unkapanında Arabacılar kâhyası; yıllar boyunca bekâr hayatı sürdükden sonra 55 yaşında iken Ayşe adında ve henüz 14 yaşında kimsesiz ve çok güzel bir kız ile evlenmiş ve Gedikpaşada kiraladığı bir evde oturmağa başlamışdır. Unkapanı arabacıları arasında ayyaş ve ahlâksız bir adam olarak tanılan Davud Ağa evlendiğinin pek tezine kızı yerindeki güzel karısını ihmâl etmeğe, ve hemen her gece evine geç ve sarhoş gelmeğe, Ayşeye de bir zevce değil, hizmetçi muamelesi yapmaya başlamışdır. Bir gece yarısı açılıp kapanan kapı sesine uyanan ve hayli beklediği halde kocasının üst katdaki yatak odasına gelmediğini gören genç kadın merak ve endişe içinde eline bir şamdan alarak aşağıya inmiş. Alt katda, kapu yanındaki odada Davud Ağanın bir genç ile muhabbetde olduğunu görmüşdür; Arabacılar kâhyası bu beklenmedik baskın üzerine gazaba gelmiş, ve kendisine : “Komşuları ayağa kaldırıp seni cümle âleme rezil edeceğim uzanmaz herif!..” diyen genç karısının üstüne atılmış, ve küçük Ayşeyi öylesine vahşiyâne dövmeye başlamışdır ki zavallı dayağın dehşetinden aklını oynatmışdır; Ayşenin ilk feryâdı üzerine yatağından fırlayan komşulardan bir Kavas Abdüş Ağa da, arabacılar kâhyasının genç misâfirini ,hem kendi partal esvablarını, hem de Davud Ağanın urubalarını koltuklamış kaçarken önce sâdece hırsız olarak yakalanmış, az sonra da vak’anın hakiki safhası bütün mahalleli tarafından öğrenilmişdir. Kocasının elinden güçlükle kurtarılan Ayşe ertesi sabah zâbıtaca timarhâneye götürülmüş, Davud Ağa ile külhânisi tevkif edilmişlerdir. Fakat bütün Gedikpaşa halkı ayaklanmış, karakoldan alınan Davud Ağa bilhassa kadınlar tarafından öylesine dövülmüşdür ki kaldırıldığı hastahânede iki gün sonra ölmüşdür; buna bir linç vak’ası denilmekde tereddüd edilmez (1889). Aşağıdaki satırlar Sabah Gazetesinde naklediyoruz: “Vak’ai rezîlânesini bir ay kadar evvel tafsilâtı ile derci sütün eylediğimiz Gedikpaşada mukim Arabacı Davudun attığı dayak ile tecennüm eden genç zevcesi bu kerre timarhânede vefât etmişdir. Davud da vak’a akabinde öldüğü için Adliyece yapılacak iş yokdur” (Ocak 1890).